شیوه فعالیت نذر کتاب
شیوه فعالیتشان آن موقع، یعنی محرم پارسال همان مدلی بود که توضیح دادم، در هیاتها، حسینیهها و مساجد میرفتند و افرادی را انتخاب میکردند و با هم حرف میزدند و در آخر هم یک کتاب به او هدیه میدادند و میرفتند. واقعا حرکت جالبی بود. نمیدانم چرا از فضای ارتباطی با آنها دور شده بودم، حتی صفحه مجازیشان را هم پیگیری نمیکردم تا اینکه امسال و چند روز قبل از جشن نیمه شعبان اطلاعیه و فراخوانشان را در صفحه مجازی یکی از دوستانم دیدم که قرار است مقابل مسجد جامع قلهک، غرفهای داشته باشند و حالا جدیتر و با گروهی که هم تعدادشان بیشتر شده بود و هم گستره فعالیتشان بزرگتر، حرکت ارزشمندشان را پیگیری کردند و ادامه میدهند.
هم فال بود و هم تماشا، روز جشن نیمه شعبان به آنجا رفتم. صدای بلندگوهای مسجد و ایستگاههای متعدد صلواتی خیابان شریعتی، فضای فوقالعادهای را ایجاد کرده بود، یک ایستگاه چای، یکی شربت و یکی هم بستنی و کیک به مردم نذری میدادند اما در این بین یکی از ایستگاهها و غرفهها که درست روبهروی در ورودی مسجد جامع قلهک بود فضای متفاوتی داشت، علیرغم اینکه یک فنجان نسکافه به مراجعان میداد در حال انجام یک فعالیت فرهنگی هم بودند، آنها همین دانشجویان و اعضای گروه نذر کتاب بودند. چند دانشجوی دغدغهمند که پشت پیشخوان ایستاده بودند و با نزدیک شدن هر نفر به میزی که پر از کتابهای جذاب مذهبی و اجتماعی بود محتویات و خلاصهای از هرکدام را توضیح میدادند. کاری که شاید نمونهاش را به این شکل که نذری در کار باشد و وجهه مذهبیاش بدون وابستگی به هیچ نهاد و ارگانی بچربد، هرگز ندیده بودم. من هم مثل خیلیهای دیگر نزدیک شدم و وقتی «رویای نیمه شب» را برداشتم یکی از همان دانشجوها شروع کرد به توصیف عشقی که در این کتاب جریان داشت، آنقدر جذاب بود که چند نفر دیگر هم کنار من ایستادند و به حرفهای آن دانشجو گوش کردند و از آن کتاب لذت بردند. در همان غرفه همه چیز به ما آدم بزرگها ختم نمیشد خوب معلوم بود که تجربه کسب کرده بودند و حالا برای کودکان هم برنامه داشتند، یک میز کوچک رنگی با برگههای نقاشی و کتاب داستان هم برای کودکان تعبیه کرده بودند تا آنها هم از این فضا لذت ببرند.
این یک اتفاق جذاب بود که اگر دیده و جدی گرفته شود، تعریفی معقول و مفید از یک حرکت فرهنگی و اجتماعی است و در ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی نقش موثری دارد. از بین این دانشجویان هم، تعریف خودشان همین بود، تمام سرمایهشان را خودشان تامین کرده بودند و امیدوار بودند که حرکتشان مثبت است، چراکه هم غرفهشان شلوغ بود، هم مردم راضی بودند و هم میدانستند که اگر حتی یک نفر به کتابخوانی و کتاب خوب خواندن تشویق شود تمام خستگیشان از بین خواهد رفت. آنها در آخرین فراخوان مالیای که در فضای مجازی منتشر کردهاند، تلاش میکنند این حرکت را در حد یک مشارکت اجتماعی ارتقا دهند تا بخشی از نذری مردم را برای خرید و در اختیار قرار دادن کتاب، جمعآوری کنند.
منبع: فرهيختگان