ناشر تركيه‌اي حاضر در نمايشگاه كتاب تهران گفت: «اكثر كساني كه مي‌آيند، راجع به تركيه از ما مي‌پرسند، اينكه قيمت خانه آن‌جا چه‌طور است؟! كجاي تركيه براي زندگي خوب است، يا مي‌خواهند گردش بروند، كجاها سر بزنند؟»
اينكه ملت هميشه در صحنه ما حتي در شلوغي نمايشگاه كتاب هم از موضوعات مهم و فرهنگي مثل قيمت خانه در تركيه غافل نمي‌شوند جاي تقدير دارد. من خودم تا قبل از اين تصور مي‌كردم نمايشگاه كتاب صرفاً جايي براي انجام كارهاي بيخود مثل خريد و مطالعه كتاب است! نگو كه مردم در لابه‌لاي آن همه كتاب هم مي‌توانند آن اطلاعاتي را كه واقعاً به دردشان مي‌خورد پيدا كنند و دست خالي از نمايشگاه برنگردند.
پيشنهاد مي‌دهيم وزارت فرهنگ و ارشاد كه متولي نمايشگاه كتاب است از اين ايده كه مطرح شد استفاده كند و در سال‌هاي بعد مقدمات استفاده مفيدتر هموطنان از بخش بين‌الملل نمايشگاه را فراهم آورد. مثلاً مي‌توانيم به جاي دادن غرفه به ناشران، به بنگاه‌هاي املاك كشورهاي خارجي غرفه بدهيم. بازديدكنندگان نمايشگاه كتاب با مراجعه به اين غرفه‌ها اطلاعات عمومي خود را بالا برده و ضمناً با مطالعه ليست قيمت‌ها و بروشورهاي ملك، سرانه مطالعه را در كشور بالا ببرند. بعد اگر قسمت شد و معامله سر گرفت با مطالعه قرارداد سير مطالعاتي خود را تكميل و هدف اصلي نمايشگاه كتاب را محقق مي‌كنند.
برگزاري جلسات رونمايي از ساختمان‌هاي جديد يا جلسه نقد آپارتمان با حضور معمار و صاحب ملك هم مي‌تواند جزئي از برنامه‌هاي جنبي نمايشگاه كتاب باشد. به هر حال مطالعه از نان شب واجب‌تر است ولي آدم كه نمي‌تواند بدون سرپناه در يكي از كشورهاي همسايه سر كند.
