آلودگي صوتي پايتخت معمولاً مورد توجه قرار نميگيرد و بيشتردر هنگام پايش و بحث انواع آلودگيها به آن ميپردازند. كميتهاي با همين هدف هم در شوراي شهر وجود دارد كه هميشه اين بحث را رصد ميكند. كميسيون سلامت شورا نيز تلاش ميكند نتايج فعاليتها را مورد سنجش قرار دهد. در كنار آن معاونت فني و عمراني شهرداري تهران نيز مشاوري را به كار گرفته است كه در مورد آلودگي ناشي از فعاليتهاي ساختماني در سطح شهر تهران پايشهايي را انجام ميدهد. با همه اين تفاصيل اما اوضاع آلودگي صوتي در پايتخت بسيار نگرانكننده و بالاتر از استانداردها است.
رئيس كميسيون سلامت شوراي اسلامي شهر تهران با اشاره به اينكه وضعيت شهر تهران در حوزه آلودگي صوتي در شرايط بدي قرار گرفته است، گفت: « ۷۷ درصد آلودگي صوتي تهران مربوط به فعاليتهاي ساختماني است. در شهر تهران به دليل حجم بالاي فعاليتهاي عمراني، ميزان آلودگي صوتي بسيار بالا است؛ شوراي شهر تهران در راستاي پايش اين آلودگي مصوبهاي داشت مبني بر اينكه شهرداري تهران ملزم شود دستورالعملي تهيه كند تا آلودگي ناشي از فعاليتهاي ساختماني به نوعي كنترل و به نوعي الزامي ايجاد شود تا سازندگان و ذينفعان اصول استاندارد را در اين حوزه رعايت كنند و با متخلفان برخورد انجام شود.»
بايد گامهاي مؤثري برداريم !
زهرا صدراعظم نوري درباره ورود شوراي اسلامي شهر تهران به پايش آلودگي صوتي شهر تهران گفت: «برمبناي پايشها و نتايج حاصل از آن بايد سازوكار و سند مناسب را تدوين كنند تا الزاماتي را به همراه داشته باشد. متأسفانه وضعيت فعلي تهران در حوزه آلودگي صوتي مناسب نيست؛ تمام نقاط شهر تهران در سه مقطع زماني صبح، عصر و شب نمونهگيري انجام شده است كه نشان داده ميشود آلودگي زيادي در شهر تهران وجود دارد.»
وي تأكيد كرد: «نقاط مختلف شهر تهران بررسي شدهاست و مشخص شد به غير از دو منطقه ۱۸ و ۱۳ ساير مناطق شهر تهران از آلودگي صوتي زيادي رنج ميبرند و شاخصها بسيار بالاتر از ميزان استاندارد جهاني است،بنابراين وضعيت مناسبي را نداريم و بايد در جهت رفع اين آلودگي گامهاي مؤثري را برداريم.»
واقعيت چيست؟!
اين در حالي است كه بررسيهاي «كميته پايش آلودگي صوتي شوراي چهارم» ادعاي صدراعظم نوري را رد ميكند. بررسيهاي اين كميته نشان داد كه آلودگي صوتي در تمام پايتخت يكسان نيست و منطقه ۹ تا ۲۰ بيشترين آلودگي صوتي را در پايتخت دارند. منطقه ۹ بيشترين آلودگي صوتي در مناطق تهران را دارد،به همين دليل در سالهاي گذشته پيشنهاداتي در خصوص فرودگاه مهرآباد در جلسات اين كميته ارائه شده است.
بر طبق پايش اين كميته بيشترين سهم آلودگي صوتي در كلانشهر تهران ناشي از سيستم حمل و نقل موتوري است،به طوري كه موتورسيكلتها به ميزان 83 دسيبل آلودگي صوتي توليد ميكنند و اين در حالي است كه ميزان حد مجاز آن 77 دسيبل است.
ضمن اينكه 60 درصد وسايل حمل و نقل جادهاي را خودروهاي سواري در برميگيرد و در خيابانها و اتوبانهاي شهر تهران حدود 50 درصد خودروهاي سواري صدايي بالاتر از 81 دسيبل ايجاد ميكنند؛ در حالي كه استاندارد آلودگي صوتي براي خودروهاي سواري 74 دسيبل است.
مناطق مركزي و پرترافيك صدرنشين هستند
اعضاي شوراي اسلامي شهر تهران درآبان 94 در دويستوچهارمين جلسه خود، برنامه عملياتي كاهش آلودگي صوتي را در پايتخت تصويب كردند.
رحمتاله حافظي، رئيس كميسيون سلامت وقت شورا در تشريح لايحه گفته بود كه «اين لايحه پس از بررسي، بازنگري و اعمال نظرات تمامي كميسيونها آماده شده است. نخستين بخش اين طرح به اقدامات اجرايياي كه توسط مديريت شهري بايد انجام شود، ميپردازد كه از جمله اين اقدامات تشكيل كميته آلودگي هواي شهر تهران است.»
مصوبه شوراي شهر تهران، حد مجاز صدا براي روز و شب را به ترتيب ۵۰ و ۴۰ دسيبل به حريم صدمتر تعريف كرد؛ اما ميزان آلودگي صوتي در پايتخت، فاصله زيادي با اين اعداد دارد.
ميزان آلودگي صوتي در مناطق مسكوني كه در نزديكي بزرگراهها واقع شدهاند، بين ۷۰ تا ۸۰ دسيبل بوده، اين در حالي است كه استاندارد آلودگي صوتي مناطق مسكوني در روز ۵۵ دسيبل و در شب ۴۵ دسيبل است.
در واقع آلودهترين قسمت شهرها از لحاظ آلودگي صوتي، مناطق مركزي و پرترافيك هستند و نقش وسايل نقليه به مراتب بيشتر از فعاليتهاي ساختماني است. هرچند كه فعاليتهاي ساختماني هم قاعده و قانوني براي كاهش آلودگي صوتي ندارند و شوراي شهر پيگير آن است.