کد خبر: 913473
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۳۹۷ - ۲۲:۱۹
چرا وزارت خارجه امریکا حمایت از آشوب‌طلبان داخلی را واجب می‌داند؟
یکی از رویه‌های سیاسی- حقوقی ثابت مقامات ارشد ایالات متحده امریکا و دستگاه سیاست خارجه این کشور، دخالت در امور داخلی ایران و تعیین تکلیف برای جامعه ایرانی است که آخرین نمونه آن بیانیه مداخله‌جویانه وزارت امور خارجه امریکا درباره اعدام محمد ثلات می‌باشد...
یکی از رویه‌های سیاسی- حقوقی ثابت مقامات ارشد ایالات متحده امریکا و دستگاه سیاست خارجه این کشور، دخالت در امور داخلی ایران و تعیین تکلیف برای جامعه ایرانی است که آخرین نمونه آن بیانیه مداخله‌جویانه وزارت امور خارجه امریکا درباره اعدام محمد ثلات می‌باشد، این در حالی است که عمده اظهارات مداخله‌جویانه و گستاخانه امریکایی‌ها با واکنش مناسبی از سوی مسئولان داخلی همراه نشده است.
وزارت خارجه ایالات متحده تنها چند ساعت پس از خبر اعدام محمد ثلاث از دراویش گنابادی و راننده اتوبوسی که با حمله به نیرو‌های انتظامی سه نفر از پرسنل ناجا و بسیج را به شهادت رسانده بود در بیانیه‌ای مداخله‌جویانه به این اعدام واکنش نشان داد؛ هیثر نوئرت سخنگوی وزارت خارجه این کشور در بیانیه‌ای اعلام کرد: ما اعدام محمد ثلاث، یک عضو گروه دراویش گنابادی توسط حکومت ایران را محکوم می‌کنیم.
در بخش دیگری از بیانیه آمده است: «ما از همپیمانانمان در سراسر دنیا می‌خواهیم تا در محکوم کردن اعدام آقای ثلاث به دست ایران، به ما بپیوندند. ما از همه مقامات ایرانی می‌خواهیم تا صد‌ها درویش را آزاد کنند.» از سوی دیگر مایک پامپئو وزیر خارجه امریکا نیز در حساب توئیتری خود در اظهاراتی که مداخله مستقیم در امور داخلی ایران محسوب می‌شود اعدام این راننده جنایتکار را محکوم کرد، البته موازی با اظهارات گستاخانه مقامات امریکایی، بسیاری از رسانه‌های وابسته به مراکز جاسوسی در انگلیس و امریکا نیز تلاش کردند اعدام محمد ثلاث را خارج از رویه‌های قانونی و حقوقی عنوان کرده و گستره فشار‌های حقوق بشری علیه کشورمان را دامنه گسترده‌تری بخشند.
همانطور که اشاره شد این نخستین باری نیست که مقامات امریکایی تلاش می‌کنند با دخالت در امور داخلی ایران، افکار عمومی دنیا را متوجه برخی از تحولات و اتفاقات داخلی کشورمان کنند تا هزینه‌های بین‌المللی ایران را به واسطه ایجاد اجماع جهانی و تشدید فشار‌های حقوق بشری افزایش دهند و جمهوری اسلامی ایران را وادار به تعدیل مواضع منطقه‌ای کنند.
در یکی دیگر از آخرین نمونه‌ها می‌توان به حمایت‌های گسترده امریکایی‌ها از غائله دی ماه گذشته اشاره کرد که طی آن معاون رئیس‌جمهوری امریکا در یک گفت‌وگوی اختصاصی با صدای امریکا، گفت: «پرزیدنت ترامپ و او امیدوارند که شاهد دستیابی مردم ایران به آزادی و آینده‌ای دموکراتیک باشند. من امیدوارم مردم ایران متوجه بشوند که امریکا و مردم این کشور دوستان آن‌ها هستند. «ما می‌خواهیم شاهد دستیابی آن‌ها به آزادی و آینده‌ای دموکراتیک باشیم.» وی در ادامه اظهارات مداخله‌جویانه خود گفت: «ما می‌خواهیم آن‌ها از حکومتی که به تهدید و ارعاب جهان ادامه می‌دهد فاصله بگیرند.»
مایکل پنس معاون رئیس‌جمهوری امریکا همچنین ادامه می‌دهد: تحت رهبری ترامپ، مردم ایران تنها نیستند. مردم امریکا هم کنار آن‌ها ایستاده‌اند و اگر آن‌ها تنها با شجاعت به اعتقاد راسخشان در راه آینده‌ای آزاد و دموکراتیک ادامه دهند؛ امریکا و تمام جهان کنار آن‌ها خواهد بود. این در حالی است که ترامپ روز چهارشنبه در پیامی توئیتری آنچه آن را حمایت از مردم ایران اعلام می‌کرد به زمان دیگری موکول کرد و گفت: در زمان مناسب از شما حمایت می‌کنیم. در گرماگرم غائله دی ماه دونالد ترامپ نیز پیام‌هایی در توئیتر در حمایت از ناآرامی‌های ایران منتشر کرد که اغلب با واکنش منفی کاربران ایرانی و حتی خارجی مواجه شد.

حمایت از غائله‌آفرینان دی ۹۶ تا حمایت مستمر از سران فتنه

حمایت رسمی و علنی از آشوبگران غائله دی ماه سال گذشته در حالی یکی از ابزار‌های امریکا برای ایجاد فضای آشوب و درگیری در ایران بود که تنها یک ماه بعد از این حوادث سخنگوی وزارت امور خارجه این کشور در ادامه اظهارنظر‌های مداخله جویانه و ضدایرانی مقام‌های امریکایی، بیانیه‌ای درباره سران فتنه ۸۸ منتشر کرد.
در بیانیه سخنگوی وزارت خارجه امریکا آمده بود: «این هفته هفتمین سالگرد بازداشت مهدی کروبی و میرحسین موسوی، نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ به همراه همسر او، زهرا رهنورد فعال حقوق زنان است.» هدر نائورت در بیانیه مذکور، بازداشت سران فتنه را «مغایر با تعهدات بین‌المللی ایران در مسائل حقوق بشری» خوانده و در ادامه با دخالت در امور داخلی ایران، خواستار «آزادی فوری» سران فتنه شده است. حمایت رسمی و بیانیه‌ای از سران فتنه ۸۸ اگر چه بعد از دستگیری این افراد تا امروز یکی از رویه‌های ثابت دستگاه سیاست خارجه امریکا بوده است، اما باید توجه داشت که بعد از سال ۹۲، حمایت از سران فتنه شکل گسترده‌تر و همگون‌تری به خود گرفت و باید اذعان کرد که از این سال به بعد اصل مداخله در امور داخلی ایران به صورت مستمر مورد توجه سیاستمداران ارشد امریکایی قرار گرفت؛ به گونه‌ای که از همان آغاز مذاکرات هسته‌ای و در آذر سال ۹۲ و پس از نهایی شدن توافقنامه ژنو ۳ امریکایی‌ها با لحنی تهدیدآمیز و مداخله‌گرایانه خواهان رفع حصر خانگی سران فتنه می‌شوند و در قالب بیانیه‌ای عنوان می‌کنند: «ما در محکوم کردن ادامه حبس آن‌ها (مهدی کروبی، میرحسین موسوی و زهرا رهنورد) و آزار اعضای خانواده‌شان و در طلب آزادی فوری‌شان، به جامعه جهانی می‌پیوندیم.»
نمونه دیگری از رفتار یا مواضع مداخله‌جویانه ایالات‌متحده در امور داخلی ایران زمانی است که آقای ظریف در سفر به لبنان بر سر مزار عماد مغنیه حاضر می‌شود. «کیتلین هایدن» سخنگوی آن روز شورای امنیت ملی کاخ سفید در واکنش به ادای احترام ظریف به مغنیه، با صدور بیانیه‌ای آن را محکوم و حزب‌الله لبنان را به اقدامات خشونت‌آمیز متهم می‌کند و تصمیم ظریف برای گل‌گذاری در مزار فردی که او و سازمانش تروریستی هستند را پیامی غلط می‌داند که به تشدید تنش‌ها در منطقه ‏منجر می‌شود.

گزارش‌های مداخله‌جویانه با محوریت تروریسم

ایالات متحده امریکا در تابستان سال گذشته نیز دو بیانیه ضدایرانی منتشر کرد. در بیانیه نخست که به بهانه «گزارش سالانه وضعیت تروریسم در جهان» منتشر کرد، ایران بار دیگر دولت اصلی حامی تروریسم معرفی می‌شود که در سوریه، یمن، عراق، بحرین و دیگر مناطق خاورمیانه بی‌ثباتی را سازماندهی می‌کند؛ «در سال۲۰۱۶، ایران همچنان دولت پیشتاز در حمایت از تروریسم باقی ماند» و در بیانیه‌ای دیگر، آزادی فوری تمامی امریکایی‌هایی را که به صورت ظالمانه در ایران بازداشت شده‌اند، مطالبه می‌کند؛ «نظام ایران همچنان به بازداشت شهروندان امریکایی و خارجی به دلایل امنیت ملی ادامه می‌دهد.»

فقدان بیانیه‌های مشابه

در تمام شش سالی که ایالات متحده امریکا اظهارات مداخله‌جویانه خود را در قالب بیانیه ضدایرانی با محوریت «تروریسم» و «حقوق بشری» منتشر کرده و در یک روال تثبیت‌شده خواهان آزادی سران غائله سال۸۸ و عدم اعدام مجرمان داخلی شده، دستگاه سیاست خارجه واکنش مناسبی از خود نشان نداده است و همین مسئله باعث شده گستاخی امریکایی‌ها گستره فراخ‌تری نسبت به گذشته به خود بگیرد؛ با این توجیه که اصل در روابط بین‌المللی «تنش‌زدایی» بین ایران با سایر کشور‌ها و حتی امریکاست! باید تأکید کرد اتخاذ مواضع شفاهی از سوی مقامات ارشد کشورمان در قوه مجریه را تنها راهکار مناسب نمی‌داند بلکه از طرح شکوائیه‌های حقوقی در مجامع بین‌المللی و طرح مباحث مشابه در تریبون‌های بین‌المللی درباره خشونت پلیس امریکا گرفته تا برخورد غیر قانونی با زندانیان این کشور را مورد مداقه قرار دهد؛ چرا طرح مباحث مشابه به همان شکلی که امریکایی‌ها دنبال می‌کنند از موانعی است که از جری‌تر شدن امریکایی‌ها می‌تواند جلوگیری کند.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار