آوردهاند که شبی دزدی بر بالای بامی رفته بود.
فردی او را دید و پرسید: آن بالا چه میکنی؟
دزد گفت: نمیبینی؟ دارم ساز میزنم!
آن مرد پرسید: پس چرا صدای سازت نمیآید؟
دزد گفت: صدای سازم فردا صبح بلند میشود!
امروز صدای ساز دیروز مسئولانی که در دولتهای هاشمی و خاتمی به کار گمارده شدند و مجوز حفر چاههای کشاورزی را بدون هیچ مطالعه علمی و محدودیتی صادر میکردند، بلند شده است.
کسی که از اتمام آبهای زیرزمینی گله میکند و خودکفایی در محصولات کشاورزی را مزخرف میداند، دهها و شاید صدها بار و بهصورت مستمر، صراحتاً مخالفت خود را با «خودکفایی» ابراز داشته است. رکورددار تصدی وزارت جهاد کشاورزی بوده و اکنون به عنوان رئیس سازمان محیطزیست توقف کشاورزی در کشور را خواستار شده و تجارت آزاد محصولات کشاورزی را به عنوان راهحل معرفی میکند.
گویی این سمت است که نوع تصمیمگیری و سخن گفتن را تعیین میکند. بیهیچ قبول مسئولیتی و هیچ بازخواستی!
عیسی کلانتری در پی سخنان سابقش درباره لزوم تعطیلی کشاورزی، اخیراً در دیدار با نماینده ولیفقیه در استان مرکزی گفته است: مجموع آبهای فسیلی ایران حدود ۵۰۰ میلیارد مترمکعب است که از این میزان ۳۰۰ میلیارد مترمکعب آبهای شور و مابقی آن آب شیرین است. از مجموع ۲۰۰ میلیارد متر مکعب آبهای شیرین فسیلی ۱۷۰ تا ۱۸۰ میلیارد مترمکعب نیز مصرف شده و میتوان گفت: ذخایر آبهای زیرزمینی ایران روبه پایان است.
رئیس سازمان حفاظت محیطزیست میزان آبهای تجدیدپذیر کشور را در سالهای گذشته ۱۳۱ میلیارد متر مکعب عنوان کرد و گفت: اکنون این میزان به ۸۸ میلیارد متر مکعب رسیده است. براساس گزارش کارشناسان، در صورت برخورداری از ۸۸ میلیارد متر مکعب آبهای تجدیدپذیر باید میزان برداشت ۳۵ میلیارد متر مکعب باشد. در صورتی که سالانه بیش از ۹۷ میلیارد متر مکعب از آبهای تجدیدپذیر برداشت میشود. کلانتری با بیان اینکه میزان بارش در نقاط مختلف کشور بیش از ۱۵ درصد کاهش داشته است، گفت: با این وجود تنها عامل کاهش آبهای زیرزمینی مصرف و برداشت بیرویه از منابع است.
وی با ارائه گزارش عملکرد وزرای پیشین جهاد کشاورزی اعلام کرده است که اضافه برداشت آبهای زیرزمینی در دهه ۶۰، ۲۵۰ میلیون متر مکعب بود که این میزان در دولتهای پنجم و ششم به یک میلیارد مترمکعب، در دولتهای هفتم و هشتم به ۴ میلیارد مترمکعب و در دولتهای نهم و دهم به ۹ میلیارد و ۵۰۰ میلیون متر مکعب رسید که با وجود تلاشهای دولت تدبیر و امید و تأکید شخص رئیسجمهور این میزان در همین سطح باقی ماند. هیچ کشوری در نقاط مختلف دنیا حق ندارد، بیش از ۴۰ درصد از آبهای تجدیدپذیر (بارش منهای تبخیر) برداشت کند، اما در ایران بیش از ۱۱۰ درصد از آبهای تجدیدپذیر برداشت میشود.
اما بد نیست بعد از این موضعگیری آتشین آقای کلانتری یادآوری کنیم که توسعه زمینهای کشاورزی و حفر چاههای غیرمجاز از چه دورهای آغاز شده و توسط چه افرادی در نقاط مختلف ایران کلید خورده است؟ همچنین باید پرسید در دولتهای پنجم تا هشتم، چه کسی تصدی وزارت جهاد کشاورزی را در اختیار داشته که در آن زمان بیشترین مجوزهای حفر چاههای کشاورزی صادر شده است؟ همچنین در دوران وزارت چه کسی در اوایل سالهای ۷۰ از پیروان و عملکنندگان شعار خودکفایی در کشاورزی بودند و اینکه چه کسی سهم بزرگتر و بیشتری در از بین بردن منابع آبی غیرقابل تجدیدپذیر داشته است؟
آقای کلانتری، آن زمان که صاحبنظران نسبت به مصرف بهینه آب در کشاورزی، صنعت و خانگی سخن میگفتند و راهحل اجرای آن را ارائه میدادند، شما کجا بودید؟ چرا برخی مسئولان نه تنها حاضر به مسئولیتپذیری کارهای غلط خود نیستند، بلکه بعد از مدتی و در سمت دیگری خود را طلبکار جلوه میدهند. پیشنهاد میکنیم یک بار هم شده جناب کلانتری بهیاد بیاورد که اگر وضعیت استفاده از آب در حوزه کشاورزی به مرز نام مناسبی رسیده تا چه حد خود مقصر است؟ امروز وضعیت آب همانسازی است که شما زدهاید!
جهت یادآوری در سرزمین خشکی مانند ایران یکی از دست به نقدترین راهها برای حل مشکل کمبود آب اصلاح الگوی مصرف، بازیافت فاضلاب و استفاده مجدد از آن به روش مدرن و علمی است و خودداری از تأسیس صنایع بزرگ آب بر مانند فولاد و خودرو، نه توقف کشاورزی به بهانه حفاظت از آبهای زیرزمینی چه حکمتی است که آقای کلانتری به جای راهحلها و جلوگیری از تخلفات در حوزههای برشمرده شده همچنان و به طور مداوم به دنبال پاککردن صورت مسئله هستند! کاش زمانی برسد حداقل مسئولانی که بیش از ۲۰ سال در حوزهای مختلف وزارت تا رئیس خانه کشاورز سمت داشتهاند، در قبال سخنانی که بیان میکنند بازخواست شوند!