به گزارش جوان آنلاین، محمد رضا کائینی، دبیر سرویس تاریخ روزنامه جوان، به مناسبت سالروز فوت آیت الله طالقانی با انتشار تصاویری دیده نشده از منزل ایشان نوشت:
تصاویر منتشر نشدهای که پیش روی دارید، ساعتی پس از درگذشت آیت الله سید محمود طالقانی، از اتاقی که در آن بدرود حیات گفت و نیز محلی که واپسین دیدار سیاسی خود را در آن انجام داد، برداشته شده است. دو اتاق ازمنزل حاج ولی الله چهپور(شهپور) پدر عروسش، که پس از بالاگرفتن انقلاب و اختصاص خانهاش به دفتری که عملا به ستاد انقلاب تبدیل شده بود، برای زندگی برگزیده بود.
طالقانی آن روز پس از واپسین حضور در جلسه مجلس خبرگان قانون اساسی، برای آخرین بار و در حوالی غروب به این خانه آمد. نمازش را به فرادا خواند و سپس سفیر شوروی را، که از سر بند حمله به «جوجه کمونیستها» در یکی از خطبههای نماز جمعه، مکرر درخواست دیدار کرده بود، به حضور پذیرفت. دیدار تمام شد. سفره شام را انداختند. آن شب چلو مرغ داشتند. خیلی کم خورد و گفت: «دکتر گفته باید از غذای ساده استفاده کنم!» با نشاط بود و با نشاط به اتاق خواب رفت!
چندی بعد با صدایی، صاحب خانه را متوجه دردی کرد که در سینهاش پیچیده بود. خودش میگفت: «چیزی نیست و احتمالا سرما خوردهام!» صاحب خانه مواضع درد را با روغنی ماساژ داد و شالی را بر روی آن بست. طالقانی همچنان اصرار داشت که چیزی نیست و به چهپور گفت: «برو بخواب!» اما او پس از چندی دید که سید به سختی نفس میکشد! خواست که با بیمارستان تماس بگیرد، اما تلفن خانه قطع بود! به ناچار، پیاده به بیمارستان شفایحیائیان رفت. گفته بودند در این ساعت دکتر نداریم و او تنها توانسته بود با یک پرستار و یک کپسول اکسیژن به خانه بازگردد. معاینات اولیه نشان داد که بیمار در همان لحظات اولیه زندگی را بدرود گفته است، چه اینکه در سکته، دقیقهها وحتی ثانیهها تعیین کنندهاند. آری دریا در نیمه شب خاموشی گرفته بود...
پ.ن. اول: از همان ساعات اولیه درگذشت آیت الله، گمانهها درباره چند و چون مرگ او آغاز شد و تا هم اینک نیز ادامه دارد. چیزی که نزد برخی محتمل مینماید، دست داشتن گروه موسوم به مجاهدین خلق در این فقره است. آنان در واپسین ماههای حیات طالقانی، عتابها و بیاعتناییهای فراوانی از او دیده بودند که انتظار آن را نداشتند.
پ.ن. دوم: درباره روایت رسمی از مرگ طالقانی، من و فرزندش سید مهدی طالقانی، گفتوشنودی انتقادی با ولی االه چهپور انجام دادیم که در ویژهنامه شاهدیاران برای آن بزرگوار، منتشر شده است. علاقهمندان را بدان ارجاع میدهم.