لیگ برتر والیبـال در حالی از امروز با حضور ۱۳ تیم آغاز میشود که این رقابتها در سالهای اخیر زیر سایه انحلال و کنارهگیری برخی تیمها حتی در کوران مسابقات بوده است، معضلی که سبب شده تا والیبال به حاشیه برود. در گفتوگو با میلاد عبادیپور لژیونر والیبال کشورمان که در لیگ لهستان و باشگاه اسکرا بوهاتوف توپ میزند، تفاوت لیگهای اروپایی و لیگ کشورمان را بررسی کردهایم.
میلاد عبادیپور به عنوان لژیونری که دومین سال حضورش در لیگ لهستان را تجربه میکند، تفاوت لیگ ایران و لیگهای اروپایی را در چه میبیند؟ فاصله زیادی داریم؟
فکر نمیکنم لیگ لهستان از نظر فنی تفاوت زیادی با لیگ کشورمان داشته باشد، تنها تفاوت این است که به بازیکنانی که آنجا بازی میکنند، نسبت به ایران ارزش و بهای بیشتری داده میشود.
از چه نظر؟ درباره این تفاوتها بیشتر صحبت میکنید؟
از همه جهت؛ یکی از آنها از لحاظ تیمداری است، به عنوان مثال نزدیک ۱۸ تا ۲۰ تیم باشگاهی دارند که خودشان ۲ یا ۴ تیم را حذف میکنند تا لیگشان ۱۶ تیمیشود. در ایران این ثبات وجود ندارد، میبینید که شب میخوابیم و صبح بیدار میشویم، دو تیم منحل میشوند. علاوه بر این ملیپوشانی که در لیگ هستند با توجه به این مسائل و عدم اطمینانی که به حضور یک باشگاه تا پایان در لیگ هست، ضربه میخورند و آسیب میبینند. نباید این فکر را داشته باشیم که لیگ منحل شد، تیم ملی را داریم و مشکلی نیست. در صورتی که اگر یک لیگ پویا با حضور پایدار باشگاهها نداشته باشیم و انحلال و کنارهگیری تیمها را هر هفته شاهد باشیم، تیم ملی هم به طور قطع آسیب خواهد دید.
به نکته مهمیاشاره کردید، اینکه یک تیم ملی قوی از دل یک لیگ قوی بیرون میآید.
قطعاً، چراکه وقتی لیگ به عنوان جایی که بازیکنان ساخته میشوند، وجود نداشته باشد، چرخه بازیکنسازی والیبال از حرکت میایستد و وقتی نتوانیم استعدادها را کشف کنیم و در لیگ پرورش دهیم، یک مربی مانند آقای کولاکوویچ وقتی به ایران میآید چطور باید بازیکنان را ببیند و به تیم ملی دعوت کند. در این صورت نمیتوانیم چهرههای جوانتر را به تیم ملی بیاوریم، چون لیگی وجود ندارد، ولی اگر لیگ قدرتمندی داشته باشیم و تورنمنتهای سختی در کشور داشته باشیم، خیلی به تیم ملی کمک میکند. علاوه بر این بازیکنان باتجربه خارجی را میتوانیم به لیگ ایران بیاوریم که میتوانند به لیگ و والیبالیستهای ایرانی کمک خیلی زیادی بکنند.
اما به نظر میرسد اسپانسرها از لیگ فراریاند، مانند انحلال بانک سرمایه قهرمان دوره پیش، تیمی که در آن بازی میکردید، اما امسال قید تیمداری را زده است!
یک شب خوابیدیم بیدار شدیم گفتند بانک سرمایه منحل شد، فردای آن خوابیدیم و بیدار شدیم گفتند شهرداری تبریز منحل شد، یک شب خوابیدیم دیدیم شهرداری ارومیه قرار است منحل شود، یک شب خوابیدیم دیدیم گفتند خاتم اردکان منحل شد، بعدش گفتند گنبد هم منحل شد، اما بعد گفتند نه میخواهیم جوانگرایی کنیم! بازیکنان باتجربه در لیگمان داریم، منظورشان از جوانگرایی چیست؟
به عنوان یکی از بازیکنانی که سابقه بازی در لیگ کشورمان و الان در لیگهای اروپایی را دارید، شاید بهتر بتوانید مقایسه کنید، گفته میشود یکی از عواملی که سبب شده باشگاههای والیبال منحل شوند، دستمزدهای بالاست که ملیپوشان میگیرند، دستمزدهایی که به مراتب نسبت به پولی که تیمهای اروپایی به بازیکنان ایرانی میدهند، بیشتر است.
معتقدم این رقمها هیچ تأثیری در منحل شدن تیمهای باشگاهی نداشته، برای یک اسپانسر قوی مثل بانک سرمایه، مثل پیکان، مثل سایپا یا مثل شهرداری ارومیه و تبریز سالی مگر بیشتر از ۱۰ میلیارد هزینه آن میشود؟ به نظر شما برای چنین اسپانسرهایی ۱۰ میلیارد برای یک سال پول زیادی است؟
خب به این برمیگردد که اسپانسرها نمیخواهند در والیبال پول خرج کنند.
دقیقاً منظورم همین است، اما وقتی اسپانسرها وارد لیگ شوند، بازیکنان خارجی خوبی به ایران میآیند و کیفیت لیگمان بالا میرود، بازیکنان خوب خودمان هم در لیگ حضور دارند، این باعث میشود سطح لیگ و در ادامه سطح تیم ملی بالاتر برود. یک لیگ پویا سبب میشود تا تعداد بازیکنان بیشتری چهره شوند و مدعی پوشیدن پیراهن تیم ملی شوند. در این صورت رقابتها در تیم ملی بالاتر میرود و این بازیکن با چنین انگیزهای در باشگاهی هم بازی میکند و این به باشگاه هم کمک خواهد کرد. همینها دلیل پویایی لیگ والیبال یک کشور است، اما شما فکر کنید همه این عوامل که لیگ را قدرتمند میکند نباشد، در آن صورت نمیتوانیم از تیم ملیمان انتظار داشته باشیم، چون نه بازیکنسازی داریم، نه لیگی داریم که بازیهایی که برگزار میشود فشار آن در سطح بازیهای ملی باشد، نه بازیهای سطح پایین. همه اینها میتواند کمک کند و امیدوارم روزی اتفاقی بیفتد که همه این آرزوها برآورده شود، در آن صورت نه تنها بازیکن و اسپانسر، بلکه کشورمان و همه مردم سود میبرند.
برای داشتن یک لیگ قوی از کجا باید شروع کنیم؟ چه قدمی باید برداریم که به سطح باشگاههای اروپایی نزدیک شویم؟
هر قدر تعداد تیمهای لیگ بالاتر برود و اسپانسرهای بیشتری جذب شود، این میتواند به پیشرفت والیبال در ایران کمک کند. حضور اسپانسرها در والیبال باشگاهی یک معامله سه سر سود است، هم اسپانسر میتواند برای خودش تبلیغاتی داشته باشد، هم حضور این حامیان مالی کمک به بازیکنان است و هم تیم ملی از این وضعیت سود میبرد. لیگ لهستان به عنوان یک کشور اروپایی از همین نظر تفاوت زیادی با لیگ ایران دارد وگرنه ما در کشورمان از نظر بازیکن تفاوتی با لیگهای خارجی نداریم. شما نگاه کنید نزدیک به هفت یا هشت بازیکن ایرانی در لیگهای خارجی توپ میزنند، این نشاندهنده استعداد و توانایی والیبالیستهای کشورمان است، فقط از جهت حضور اسپانسرها و حمایتهایی که از باشگاهها میشود، با لیگهای اروپایی تفاوت داریم.
علاوه بر این حضور بازیکنی که در لیگ ایران بازی کرده، در لیگهای اروپایی چه دستاوردهایی برای والیبال ملی دارد؟
لیگهای فشردهای در اروپا داریم و پارسال در لهستان در سه تورنمنت شرکت کردیم، ۸ یا ۹ ماه بازی کردیم، وقتی بازیکن در این فشار قرار میگیرد و به تیم ملی میآید با توجه به فشردگی سنگینی که بازیهایش در لیگ داشته، اصلاً فشاری که در تیم ملی رویش است، را احساس نمیکند. وقتی در فشار قرار میگیرید، قدرت فکر و سطح تمرکزتان بالاتر میرود، به همین خاطر وقتی به تیم ملی میروید، آن قدر قدرت فکر و تمرکزتان بالا رفته، که فشردگی بازیهای ملی، بازیکن را خسته نمیکند و حضور در لیگهای خارجی از این لحاظ خیلی میتواند به والیبال ملی کمک کند. خدا را شکر امسال تعداد بازیکنان ایرانی که در لیگهای اروپایی توپ میزنند، خیلی بیشتر شد و این امتیاز بزرگی برای تیم ملی است و سبب میشود نگاه کل دنیا به والیبال ایران عوض شود.