کسب مدال برنز جهان آن هم در حضور قهرمانان و مدالآوران اروپا و المپیک کمتر از کسب سکوی اول نیست، هرچند که ملیپوش ۱۲۵ کیلوگرم ایران مدال طلا را نشانه رفته بود و میخواست در مجارستان تاریخساز شود.
کشتی آخر پرویز هادی مقابل خیزریف روس درست مثل رقابتهای سبکوزن بود. چالاکی و تیزچنگی هادی اینقدر زیاد بود که جای هیچ حرفی برای رقیب روس باقی نگذاشت. سنگینوزن خوشاخلاق و سر به زیر کشتی ایران با رقابتی که در دیدار ردهبندی از خود نشان داد، دلمان را سوزاند که چرا نباید در فینال حضور داشته باشد. با این حال او هم مانند یزدانی میتواند از این برتری پلی به سوی مدالهای ارزشمند و خوشرنگتر آینده بزند. خودش میگوید در دیدار ماقبل فینال مرتکب اشتباه شده و همین باعث باختش بوده، اشتباهی که امیدواریم تجربه خوبی برای رقابتهای آیندهاش باشد. پرویز هادی تشکر ویژهای هم از خام دارد. او میگوید: «این مدالم را مدیون تلاشها و زحمات رسول خادم هستم. اگر او نبود، نمیتوانستم به کشتی برگردم. خادم در طول چندین ماه گذشته همیشه پیگیر کار من بود، حتی به صورت اختصاصی با من تمرین میکرد تا به شرایط مسابقه برگردم. خدا را شکر در کمتر از دو ماه توانستم یک طلا و یک برنز به دست آورم و از این بابت خیلی خوشحالم.»