مترجم: رضا محمدی
محققان پزشکی نخستین نمونه از داروی بیوالکتریک را ساختهاند: قطعهی بیسیم زیستتخریبپذیر و قابلکاشت که نوزایی عصبی را تسریع میکند و ترمیم عصب آسیبدیده را بهبود میبخشد.
دانشمندان و مهندسان علم مواد در نورثوسترن و جراحان مغز و اعصاب در دانشگاه واشنگتن- قطعهای ساختهاند که پالسهای منظم الکتریکی به اعصاب جنبی آسیبدیده در موشها پس از عمل جراحی ارسال میکند که نوزایی اعصاب در پاهای این موشها را تسریع میکند و سطح بهبود نهایی قدرت و کنترل ماهیچه را افزایش میدهد. این قطعهی بیسیم با ابعادی به اندازهی سکه و ضخامت کاغذ به مدت تقریباً دوهفته تا زمانی که به صورت طبیعی به بدن جذب شود فعالیت میکند.
در حالی که این ابزار هنوز بر روی انسان آزمایش نشده است یافتهها نوید میدهند که در آینده به صورت گزینهی درمانی برای بهبود بیماران آسیبدیدهی عصبی به کار رود. عمل استاندارد برای موارد نیازمند جراحی این است که برای کمک به بهبود از تحریک الکتریکی در حین عمل جرای استفاده شود؛ اما پزشکان تا به امروز فاقد ابزاری بودهاند که این امکان افزوده را در زمانهای مختلف فرایند بهبود و درمان به طور دائمی ارائه دهد.
آنها قطعهای نازک و انعطافپذیر طراحی کرده و ساختند که حوالی عصب آسیبدیده قرار میگیرد و قبل از اینکه به صورت کاملاً بیضرر به بدن جذب شود در زمانهای مشخصی از روز امواج الکتریکی ساطع میکند. این قطعه به صورت بیسیم از سوی فرستندهای خارج از بدن که بسیار شبیه شارژر تلفن همراه عمل میکند تغذیه و کنترل میشود. راجرز و گروهش در کل فرایند توسعه و آزمایش روی جانوارن همکاری نزدیکی با گروه دانشگاه واشنگتن داشتند.
سپس محققان این قطعهی بیوالکتریک را روی موشهایی که آسیبدیدگی عصبی داشتند مطالعه کردند. این عصب سیگنالهایی بالا و پایین پاها میفرستد و زردپیها و ماهیچههای پشت ساقها و پا را کنترل میکند. آنها از این قطعه جهت تأمین یا عدم تأمین تحریک الکتریکی یکساعته در روز برای موشها به مدت یک، سه یا شش روز استفاده میکنند و سپس بهبود آنها در ده هفتهی بعد را زیر نظر میگیرند.
راجرز و همکارانش با تغییر ترکیب و ضخامت مواد این قطعه میتوانند تعداد دقیق روزهایی که قطعه در بدن میماند تا جذب شود کنترل کنند. نسخههای جدید میتوانند هفتهها در بدن بمانند و امواج الکتریکی تولید کنند. توانایی این قطعه برای تجزیهشدن جای جراحی دوم برای زدودن قطعات تجزیهنشده را میگیرد و از همین رو خطرات جنبی برای بیماران را از بین میبرد.
این پژوهش همچنین نشان داد این قطعه میتواند به صورت تنظیمکنندهی موقت ضربان قلب، رابط نخاع و دیگر جاهای تحریکی بدن مورد استفاده قرار گیرد. این یافتهها کاربردی وسیع فراتر از سیستم عصبی جانبی را نشان میدهند.
منبع:ساینس دیلی