سازمان بهداشت جهانی استفاده عمدی، واقعی یا تهدید‌آمیز از زور یا قدرت جسمانی علیه خود یا دیگری یا علیه یک گروه یا جامعه دیگر که منجر به صدمه، مرگ و آسیب روانی شود را خشونت تعریف کرده است. امروزه آستانه تحمل جامعه بطور چشمگیری نسبت به گذشته کاهش یافته است بگونه‌ای که میزان پرخاشگری و جرائم خشن روند روبه رشدی از خود نشان می‌دهد که این موضوع را می‌توان از جنبه‌های مختلف جامعه شناسی و روانشناسی اجتماعی بررسی و همچنین از نظر ماهیتی به انواع خشونت‌های فیزیکی، روانی، عاطفی، بی‌توجهی، محروم‌سازی و... تقسیم و مورد تحلیل و بررسی قرار داد.
از نگاه جامعه شناختی عوامل مختلفی می‌تواند در بروز خشونت در جامعه تأثیر داشته باشد، همچون فقر، اختلافات طبقاتی، بیکاری، حاشیه‌نشینی و همچنین می‌توان با روانشناسی اجتماعی به بررسی علل روانی این رفتار‌ها و راه‌های کاهش و تعدیل آن پرداخت. امروزه رسانه‌ها بر رفتار و کردار مخاطبانشان نقش مهمی بر جای می‌گذارند، از این رو است که نمایش صحنه‌های خشن در فیلم‌های تلویزیونی و سینمایی می‌تواند خشونت و راه‌های اعمال آن را در ذهن بینندگانش نهادینه سازند به‌طوری‌که در پی اکران برخی فیلم‌های سینمایی در رژیم سابق شاهد برخی درگیری‌ها و ضرب وجرح‌ها به سبک و سیاق آرتیست فیلم یا همان بازیگر معروف فیلم بوده‌ایم که به عنوان نمونه می‌توان به فیلم قیصر اشاره کرد. نمایش صحنه‌های خشونت و قتل از جنبه‌های مختلف می‌تواند بر فرد و جامعه تبعات جبران ناپذیری را در پی داشته باشد، تبعاتی همچون از بین رفتن حساسیت مردم که از بین رفتن این مهم موجب می‌شود، مردم در صورت مشاهده درگیری دیگران بی‌هیچ توجه از کنار آن بی‌تفاوت عبور کنند یا حتی از آن تصویر‌برداری کنند که این موضوع به نوعی نشان دهنده از بین رفتن قبح خشونت و درگیری و تبدیل شدن آن به موضوعی عادی در جامعه و زندگی روزمره ماست.
بدون شک قبل از هر عامل دیگری خانواده نقش مؤثرتری می‌تواند در کاهش بسیاری از آسیب‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی از جمله خشونت داشته باشد؛ چراکه کودکانی که مورد خشونت واقع می‌شوند یا شاهد رفتار‌هایی خشن از سوی والدینشان هستند به احتمال زیاد خواسته یا ناخواسته به رفتار‌های خشنی دست خواهند زد. والدین مهمترین الگو برای فرزندانشان هستند که می‌توانند با گفتار و از آن مهمتر با رفتار شایسته خود نحوه صحیح کنترل خشم، روش‌هایی همچون گذشت، نوشیدن یک لیوان آب خنک، تنفس عمیق، قدم زدن و... را به فرزندانشان بیاموزند.
نباید فراموش کرد که خشونت یکی از مهمترین علل ارتکاب جرم است. یک لحظه عدم کنترل خشم و غضب یک عمر ندامت و پشیمانی برای فرد در پی دارد. از این روست که در روایات دینی ما خشم را کلید همه بدی‌ها دانسته‌اند؛ چراکه انسانی که نتواند خشم خود را کنترل و مدیریت کند احتمال دارد مرتکب هر جرم و جنایتی شود؛ لذا مدیریت و کنترل خشم و یاد دادن این مهم به فرزندانمان و از سوی دیگر آموزش چگونگی کنترل خشم و همچنین فرهنگ‌سازی چگونگی مدیریت و کنترل آن از طریق رسانه‌ها و... می‌تواند در جلوگیری از جرم کار ساز باشد. باشد که هر روز شاهد وقوع اتفاقاتی نباشیم که به واسطه عدم کنترل خشم ایجاد می‌شود و تبعات ناگوار بسیاری را ایجاد می‌کند.
