یکی از قشرهایی که همواره نگرانی بازار کار را در اجتماع دارند، فارغالتحصیلان رشتههای حقوق هستند. قاطبه این قشر از ابتدای ورود به این عرصه دغدغه پروانه وکالت گرفتن را دارند؛ پروانهای که برای اکثر آنها تا ابد دست نیافتنی میشود. بخش کثیری از این افراد همواره آرزو دارند که اگر احتمالاً در آزمون وکالت (که خود مرثیهای غمانگیز دارد و پرداختن به آن در این مقال نمیگنجد) قبول نشدند، حداقل بتوانند دفتری تأسیس کنند تا در آن به کارهای حقوقی به جز وکالت بپردازند؛ کارهای سادهای در زمینه ثبت شرکتها یا مشاوره حقوقی!
اما دریغا که نفس آنها به جایی نمیرسد، در نهایت هم بیکاری باعث میشود که به دلالی وکالت روی بیاروند. بدین نحو که با پرونده جورکردن برای وکلای دادگستری به صورت درصدی حقالزحمه میگیرند، این در حالی است که بسیاری از این افراد با دانستههای حقوقی خود قادر به انجام فعالیتهای حقوقی هستند، اما در سد اخذ پروانه وکالت ناچار میشوند دلال درآمدزایی برای سایر وکلا شوند.
با چنین مقدمهای حالا در خبرها میخوانیم، مرکز مشاوران قوهقضائیه طی روزهای اخیر اطلاعیهای را مبنی بر «ثبتنام جهت تشکیل یا عضویت در مراکز مشاوره خانواده» صادر کرده است. در این اطلاعیه جذب اختصاصی و بدون آزمون «قضات بازنشسته»، «اعضای هیئت علمی دانشگاه» و «مشاوران خانواده فعال در دادگستریها در صورت نداشتن رابطه استخدامی» به منظور اعطای «پروانه مشاوره خانواده» در حوزههای روانشناختی، مددکاری اجتماعی، مشاوره حقوقی- مذهبی و «مجوز تأسیس مرکز مشاوره خانواده» درج شده است.
طرحی که بر مبنای آن بناست ۹۴۱ مرکز مشاوره خانواده در سراسر کشور تأسیس شود. جالب این است که رئیس مرکز امور مشاوران و وکلای قوهقضائیه در انتقاد به جذب اختصاصی قضات بازنشسته و اعضای هیئتعلمی که فرصت داشتن شغل و درآمد را از فارغالتحصیلان بیکار حقوق و روانشناسی میگیرد، پاسخ داده و این مشاوران قرار است کار مهمی را در زمینه صلح و سازش بین زوجین متقاضی طلاق صورت دهند که نیاز به تجربه دارد! طنز ماجرا اینجاست که در نقطه عکس این قضیه پروانه کارآموزی وکالت دادگستری فقط به کسانی داده میشود که هنگام ثبتنام سن آنها از ۴۰ سال تمام بیشتر نباشد و برای سایر حوزههای قضایی پروانه کارآموزی به کسانی داده میشود که هنگام ثبتنام سن آنها از ۵۰ سال تمام بیشتر نباشد. خلق شغل جدید برای افراد شاغل و به کارگیری مجدد بازنشستگان در حالی است که اتفاقاً همین فرصت میتواند در اختیار جوانان قرار گیرد و با افزودن بند و تبصرهای این شرط را بگذارند که بازنشستگان باتجربه هم در کنار جوانان به کار گرفته شوند. شاید پربیراه نمیگویند که درآمد خوب وکلای فعلی به علت بیکاری همین فارغالتحصیلان رشته حقوق است که در بیکاری دست و پا میزنند، اما حتی جایی که زمینه این اشتغال فراهم است، هوای بازنشستگان را دارند!