سرویس سیاسی جوان آنلاین: «پیروزی پوپولیسم بر لیبرالیسم» این تیتر امروز روزنامه سازندگی، ارگان رسمی حزب کارگزارن، است که به موضوع اعتراضات مردم فرانسه به دولت این کشور مربوط است. در این تیتر مراد از پوپولیسم، خواستههای مردم و لیبرالیسم، اقدامات ماکرون است! محمد قوچانی، سردبیر روزنامه نیز در سرمقاله خود یه شباهتهای ماکرون، روحانی و هاشمی و اعتراضات شکل گرفته در دوران ریاست آنها پرداخته و نوشته است: «اصلاحات ساختاری همواره دشمنان ساختاری دارد و این همان بحرانی است که امروز (در سال ۱۳۹۷) امانوئل مکرون رئیس جمهور لیبرال جمهوری فرانسه با آن مواجه است و دیروز (در سال ۱۳۹۶) حسن روحانی، رئیس جمهور ایران با آن مواجه بود... همان اتفاقی که در سالهای ابتدایی دههی ۷۰ خورشیدی بر سر برنامهی تعدیل اقتصادی دولت اکبر هاشمی رفسنجانی آمد و با شورشهای حاشیههای شهری و عدم حمایت نهادهای سیاسی به خصوص مجلس وقت و حملهی روشنفکران و روزنامه نگاران جناج چپ بایگانی شد و تعدیل، تعدیل شد.»
این اظهارات در حالیست که در همهی تجمعات مورد اشاره تنها خواستهی مردم معیشت و حل مشکلات اقتصادی زندگیشان بوده و ظاهراً این خواسته از دید کارگزارن «پوپولیستی» است! در واقع «سازندگی» به صورت ضمنی اشاره دارد گلایه مردم از افزایش نرخ انرژی، تورم بالا، بیکاری، فقر و سخت شدن شرایط زندگی و معیشتی نه تنها به حق نیست بلکه از روی بیسوادیست. ظاهراً کارگزارانیها هنوز معتقدند «قشر ضعیف باید زیر چرخهای توسعه له شود» و صدایش در نیاید چرا که هیچ چیز از پیشرفت نمیفهمند پس بهتر است خفه شوند تا ما هر کار دلمان میخواهد انجام دهیم و هر چه دلمان میخواهد بر سرشان آوریم!
این را اگر دیکتاتوری مدرن نخوانیم، چه باید بنامیم؟ دیکتاتور که هموار یک شخص نیست گاهی یک جریان هم میتواند دیکتاتور باشد و خودش را در پشت حرفهای زیبای لیبرالیستی همچون توسعه، رفاه و رشد پنهان کند و مخالفین را با چماق بیسواد و پوپولیست خفه کند! این دست اظهارات «کارگزاران سازندگی» نشان میدهد، این اندیشه مردم سالاری را تنها نردبانی برای رسیدن به قدرت میبیند و مردم را که بنا به گفته رهبر انقلاب مشروعیت و مقبولیت بخش به نظام هستند، نه تنها صاحب حق در برابر قدرت نمیداند بلکه کوچکترین سهمی برای اعتراض به سیاستهای دولتی نیز برایشان قائل نیست! احتمالاً معنای جمله «باید جمهوری را از دست دموکراسی نجات داد» سرمقاله قوچانی نیز جز این نباشد که باید معترضانی را که سیاستهایی مخالف سیاستهای لیبرالی میخواهند، مثل مکرون با ضرب چماق خاموش کرد!