شاید کمتر دولتی را بتوان در امریکا سراغ داشت که به اندازه دولت ترامپ در خدمت رژیم صهیونیستی به‌خصوص جناح راستگرای حاکم به رهبری نتانیاهو باشد، کما اینکه این رژیم تنها موردی است که از امریکا و دولت ترامپ همچنان سواری مجانی می‌گیرد و با وجود اینکه ترامپ بار‌ها دولت‌های پیشین امریکا را به سبب هدر دادن ۷ تریلیون دلار از سرمایه‌های امریکا در خاورمیانه مورد انتقاد قرار داده است، اما هیچ حرفی از رژیم صهیونیستی نزده است که به طور مستقیم و غیرمستقیم نقش اصلی در هدر دادن این منابع داشته است. در داخل دولت ترامپ نیز شاید هیچ کسی به پای جان بولتون، مشاور امنیت ملی کاخ سفید و مایک پمپئو، وزیر امور خارجه دولت ترامپ نرسد که اینقدر شیفته جناح افراطی حاکم بر فلسطین اشغالی باشد و نه از زاویه منافع امریکا به رژیم صهیونیستی بلکه درست برعکس از زاویه منافع رژیم صهیونیستی به منافع امریکا نگاه کند. وقتی ترامپ بعد از گفت‌وگوی تلفنی با رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه از خروج نیرو‌های امریکایی از سوریه خبر داد شاید کمتر کسی تصور می‌کرد که این حرف در حد ادعا باشد، کما اینکه در داخل امریکا نیز جیمز ماتیس، وزیر دفاع این کشور در اعتراض به این تصمیم از مقام خود استعفا کرد، اما بعد از اینکه مشخص شد مسئولان صهیونیستی از این تصمیم خرسند نیستند و از عواقب آن نگران هستند بلافاصله رایزنی‌های جان بولتون و مایک پمپئو برای دلجویی از تل‌آویو آغاز شد و در این راستا پمپئو علاوه بر دیدار با نتانیاهو در حاشیه مراسم تحلیف رئیس‌جمهور راستگرای برزیل سفر منطقه‌ای خود را به هشت کشور عربی شامل شش عضو شورای همکاری خلیج فارس و دو کشور مصر و اردن آغاز کرد تا بلکه با احیای پروژه ایران‌هراسی وتلاش برای تشکیل ناتوی عربی – اسرائیلی موجبات رضایت و اطمینان خاطر رژیم صهیونیستی را فراهم کند. بولتون نیز سفر خود را از تل‌آویو آغاز کرد تا از کم و کیف دل‌نگرانی‌های این رژیم درباره اظهارات ترامپ برای خروج نیرو‌های امریکایی از شمال شرقی سوریه مطلع شود و سپس آن‌ها را با مقامات ترکیه در میان بگذارد که بنا بود خلأ ناشی از خروج نیرو‌های امریکایی را سوریه پرکند. بولتون بعد از دیدار با مسئولان صهیونیستی سه پیش‌شرط برای خروج امریکا از سوریه تعیین کرد که هرگز در سخنان پیشین ترامپ نبوده است؛ نخست اینکه تعدادی از نیرو‌های امریکایی در جبهه جنوبی مستقر خواهند شد، دوم اینکه امریکا از پایگاه نظامی تنف خارج نخواهد شد و سوم اینکه ترکیه باید امنیت نیرو‌های سیاسی و نظامی کرد سوریه موسوم به «پ د» و «پ گ» را تأمین و تضمین کند. مقامات ترکیه در قبال دو خواسته اول و دوم سکوت کردند، اما در قبال خواسته سوم به شدت واکنش نشان داده‌اند که این مسئله سفر جان بولتون به ترکیه را تحت‌الشعاع قرار داد و وی بدون اینکه موفق به گفتوگو با رجب طیب اردوغان شود آنکارا را ترک کرد. از نظر مقامات ترکیه هیچ فرقی بین داعش و «پ د» یا «پ گ» نیست و امریکا باید به خلع سلاح این گروه‌ها اقدام کند. اما درست برعکس امریکا نه تنها گروه‌های کرد را در پوشش مبارزه با داعش تسلیح و تجهیز کرده است بلکه تکفیری‌های عضو گروه موسوم به هیئت تحریر الشام نیز به انواع تسلیحات و تجهیزات پیشرفته همچون پهپاد تجهیز و تسلیح شده‌اند و لذا امکان دارد از این تکفیری‌ها نیز علیه ترکیه استفاده شود کما اینکه پیش ازاین نیز علیه روسیه استفاده شده بود و بعد از آنکه بولتون با دست خالی و با حقارت از ترکیه بازگشت احتمال اجرای این سناریو بیش از پیش قوت می‌گیرد.
