مدتهاست که از بازیهای آسیایی جاکارتا میگذرد و هنوز احسان حدادی و فدراسیون دو و میدانی نتوانستهاند، اختلافات خود را حلوفصل کنند؛ اختلافاتی که بیشتر آنها مربوط به مسائل مالی است و البته نباید از این مسئله هم غافل بود که هیچکدام از طرفین حاضر نیستند کوتاه بیایند و هر دو به نوعی زیادهخواهی دارند. احسان حدادی مربی خارجی، ماساژور خارجی و اردوی خارجی میخواهد و طبیعی است که مخارج زیادی را به فدراسیون تحمیل میکند. با این حال فدراسیون در آخرین تصمیم مقرر کرد ماهانه مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان به او پرداخت کند که حدادی در اقدامی تأملبرانگیز حاضر به قبول این مبلغ نشد تا کار بالا گرفت. حدادی حالا به نقل از برخی رسانهها، درخواست مبلغ ۴ میلیاردی داشته که بنا به گفته کیهانی، رئیس فدراسیون دو و میدانی چیزی حدود بودجه کل فدراسیون است و نمیتوان آن را به حدادی پرداخت کرد، اما نکته اینجاست در حالی که فدراسیون دو و میدانی از حدادی توقع رعایت انصاف با توجه به وضعیت سخت حاکم بر شرایط مالی فدراسیون را دارد، رسانهای شدن برخی مسافرتهای غیرضروری مسئولان فدراسیون چیزی غیر از این را ثابت میکند. رئیسی که از ورزشکار مدالآور و قهرمانش، توقع کوتاه آمدن دارد، همین چند هفته قبل مسافرتی داشت برای حضور در رقابتهای دوی صحرایی کشورهای عرب آن هم به بهانه شرکت در یک اجلاس که دست آخر هم خبری بابت برگزاری یا مصوبات آن نیامد. رفتار احسان حدادی در اصرار به داشتن شرایط خاص قابل قبول نیست، اما رفتارهای برخی فدراسیوننشینان نیز قابل تحمل نیست.
به این ترتیب دیدار طرفین این دعوا که چند روز قبل برگزار شد نیز نتوانست یخ روابط را آب کند تا اوضاع امروز پیچیدهتر از قبل شود. آنچه مشخص است حدادی و فدراسیون حرف یکدیگر را نمیفهمند و ادامه این نزاع بیسرانجام به ضرر ورزش ایران تمام خواهد شد و البته مهمتر اینکه، حس مسئولیتپذیری باید از شعار به عمل برسد و همه شرایط خاص کشور را درک کنند نه اینکه از بقیه توقع داشته باشند.