جوان آنلاین: کانال ایتای اسپادام نوشت:
ایران، ژاپن کیفیت یا هویت، مسئله کدام است؟
به باشگاه‌های بازیکنان ژاپن نگاه کنید، کوبو (سوسیئداد اسپانیا قبلا رئال)، میتوما (برایتون انگلیس)، اندو (لیورپول)، تومیاسو (آرسنال)، مینامینو (موناکو قبلا لیورپول)، داون (فرایبورگ)، ایتو (اشتورتگارت)، موریتا (اسپورتینگ)، آیاسه (فاینورد هلند)، مائدا و هاتاته (سلتیک)، آسانو (بوخوم)، ناکامورا و ایتو (رنس فرانسه)، واتانابه (خنت بلژیک)، سوگوارا (الکمار)، بنده خیلی منتظر بازی ایران و ژاپن بودم تا کیفیت تک تک بازیکنان ایران و ژاپن را کنار هم مقایسه کنم.
همانطور که دیدید با اینکه بازیکنان ژاپن اکثرا در بهترین باشگاه‌های جهان بازی میکنند، اما برتری ویژه‌ای نسبت به بازیکنان ما نداشتند.
مخلص کلام این نیست که نگاه کنید چه تیم قدرتمندی را بردیم، مخلص کلام این است که نگاه کنید باشگاه‌های خوب اروپایی چگونه بخاطر انحصارطلبی سیاسی خود را از کیفیت بازیکنان ایرانی محروم میکنند!
آن‌ها از هر چیزی که هویت ملی ما را تقویت کند پرهیز میکنند، چون تقویت هویت ملی به ما کمک میکند که با امید به سمت ایران قوی قدم برداریم، باعث میشود بمانیم و بسازیم، اما در واقع آن‌ها با نادیده گرفتن فوتبالیست ایرانی میخواهند به اجتماعی سازی آثار تحریم دامن بزنند، میخواهند به قشر جوان القاء کنند که ایران حتی نمی‌تواند فوتبالیست تراز اول داشته باشد و این ناشی از عقب ماندگی شماست و خودتان هم دیدید که خیلی‌ها اینجا الگو‌های توسعه را بر سر جوان ایرانی کوبیدند.
خلاصه در این بازی بیش از هر چیز از این خوشحال شدم که همه سطح کیفی بازیکن ایرانی را دیدند و دیدند که همه این بچه‌ها شایستگی حضور در باشگاه‌های بزرگ جهان را دارند، اگر انحصارطلبی سیاسی غربی‌ها نبود.
