مدیران دوتابعیتی و احساسات مردمی که جریحه دار می شود

جدای از مباحث حقوقی،از نظر افکار عمومی نیز،بحث مدیران دوتابعیتی،به شدت باعث حساسیت،سلب اعتماد و جریحه دار شدن عواطف و احساسات عمومی ملت میشود و نشانگر تبعیض،رانت و تحقیر ملی است که مدیر ارشد دولتی،به قانون اساسی و پرچم کشور دیگری سوگند یاد کرده باشد‌‌ و مدیری که بایستی همطراز مردم عادی(به تعبیر نهج البلاغه)امرار معاش و زندگی کند خود را تافته جدا بافته ببیند و تابعیت کشور دیگری را کسب کند و از آن بدتر اینکه این مساله را پنهان یا انکار کند که به نظر بایستی جرم انگاری شود زیرا فریب و خیانت به اعتماد عمومی مردم محسوب میشود‌ زیرا باید هر مسئولی با مردم خود شفاف باشد و تمام حقایق رو بگوید..مساله بعدی روحیه ملی گرایی و توجه به منافع ملی است که در مورد مدیران دوتابعیتی به نظر فرض آن مشکل است زیرا کسی که دلبسته فرهنگ و تمدن و قانون اساسی کشور دیگری است نمیتواند دلسوز منافع ملی مردم ایران باشد زیرا ممکن است دچار تضاد منافع شود..مساله دیگر بحث احتمال استفاده از رانت و تبعیض است زیرا مردم از خود میپرسند مدیرانی که اغلب سرمایه دار نیستند و حقوق بگیر دولتی هستند چگونه ممکن است که بتوانند هزینه های سنگین کنند و تابعیت کشوری دیگر را اخذ کنند و سوال افکار عمومی اینست که چرا ما نباید و نمیتوانیم تابعیت کشوری دیگر را اخذ کنیم و تبعیض آمیز است زیرا کارمند دولتی دون پایه از خود میپرسد که چگونه است که بابت یک مسافرت تفریحی ۵روزه بایستی به نهادهای نظارتی جواب پس دهد و حتی گاهی بازخواست شود اما یک مدیر ارشد دولتی به راحتی تابعیت کشوری دیگر مخصوصا کشورهای متخاصم رو کسب میکند و همچنان برکرسی مدیریتی کشور تکیه میزند؟! مساله بعدی بحث امنیتی و احتمال جاسوسی است که البته در صلاحیت بنده نیست اما به نظر مساله ای جدی است و میتواند زمینه نفوذ سرویس های جاسوسی رو فراهم کند که بایستی از آن اجتناب گردد.. مساله بعدی بحث سکونت خانواده های مسئولین در خارج و کسب تابعیت کشور بیگانه توسط ایشان است که بعد از سکوت و مماشات با مدیران دوتابعتی در سالهای اخیر باب شده است و میتواند سبب دلسردی و بی انگیزه شدن مدیران شود زیرا کاملا خود را در فضای ایزوله و جدای از مردم ایران میبیند و ازهمه این مباحث خطرناک تر،بحث بدبینی،ناامیدی و احساس وجود تبعیض و بی عدالتی در میان مردم و مخصوصا اقشار ضعیف است و القای این نکته که چرا آنها نباید همانند مسئولین دولتی دوتابعیتی توان مسافرت و اقامت در خارج را داشته باشند.. در پایان توصیه میشود به جهت حفظ امنیت کشور و جلوگیری از تولید احساس خشم و کینه و ناراحتی و ناامیدی در مردم و افزایش انگیزه مدیران دولتی برای خدمت رسانی به کشور و اجرای عدالت،بکارگیری مدیران دوتابعیتی و حتی دارای اقامت دائم(که به منزله تابعیت نیست و امکان توجیه آن وجود دارد)مطلقا ممنوع شود و کسانی که آنرا مخفی میکنند نیز مجازات شوند زیرا حتی یک مورد آن نیز در کشور ما زیاد است و طوفانی از خشم و نفرت ایجاد میکند و حتی کسانی که خانواده هایشان نیز در خارج اقامت دارند صلاحیت انتصاب به پست های دولتی رو نداشته باشند..امید است که بحث مدیران دوتابعیتی هرچه زودتر و بطور کامل از حافظه ملی ایرانیان تمام شود و دیگر مشاهده آن نباشیم‌‌ و حتی مدیرانی که جهت تفریح و مسافرت به خارج میروند امکان بازنشر و تبلیغ و استوری کردن آنرا نداشته باشند زیرا در جامعه ما که میلیون ها نفر امکان مسافرت به خارج