سرویس ورزشی جوان آنلاین: مسابقات جام جهانی کشتی آزاد در ایووای آمریکا در حالی با نایب قهرمانی تیم ملی جوان و با انگیزه ایران پایان یافت که همانند رقابت‌های جام جهانی فوتبال قطر عده‌ای از تماشاگر نما‌ها و طرفداران آشوبگران و اغتشاشگران برای برهم زدن تمرکز ملی پوشان ایرانی از هیچ عمل زشت و غیر اخلاقی فروگذار نکردند. فیلم فحاشی و شعار‌های رکیک طرفداران براندازی و تجزیه‌طلبان برای تاثیرگذاری منفی روی روحیه ملی‌پوشان جوان کشتی، آه از نهاد ورزش دوستان کشور درآورد. این اولین بار نیست که عده‌ای بی‌وطن بر علیه پرچم و خاک و کشورشان به مبارزه با نمایندگان ورزش ایران اقدام می‌کنند، می‌دانم که اخرین بار هم نخواهد بود.
خنده‌دار است در کشوری که همه‌گونه پشتیبانی مالی، رسانه‌ای و اطلاعاتی به مخالفان جمهوری اسلامی می‌کند، سام رجبی ملیجک مصی علینژاد فقط ده، بیست نفر را می‌تواند به سالن مسابقات بیاورد تا با الفاظ رکیک و نامناسب که با روح جوانمردی و اخلاق ورزشی منافات دارد، روی اعصاب کشتی‌گیران ما راه بروند و مانع موفقیت و افتخارآفرینی کشتی‌گیران ملی پوش ما شوند. خنده‌دارتر برخورد هوشمندانه و جذاب پژمان درستکار سرمربی موفق تیم ملی با سام رجبی است. بادیگارد علینژاد با زحمت و شور و حرارت خود را به هتل محل اقامت درستکار می‌رساند و با اعتماد به نفس کامل خود را معرفی می‌کند، اما سرمربی ایران با حالتی متعجب می‌پرسد: «شما کی هستید من نمی‌شناسمت» رجبی که سال ۱۳۸۹ به خاطر اثبات دوپینگش شش ماه محروم شده بود باز رزومه می‌دهد و سعی می‌کند حداقل یک جمله برای مصرف مصی علینژاد از آقای مربی با موبایل ضبط کند واکنش درستکار با پوزخند اینگونه است که: «باریکلا، ولی من نمی‌شناسمت» اینجا دیگر انگار آب یخی روی پیکر سام رجبی ریخته‌اند. امیدش برای حاشیه‌سازی ناامید می‌شود و او را از هتل تیم ملی بیرون می‌اندازند.
براندازان، تجزیه طلبان و اتاق‌های فکرشان واقعا به ته خط رسیده‌اند که با اجیر کردن افراد لمپن و فاقد فکر و اندیشه ساحت پاک ورزش را به فحاشی و الفاظ رکیک آلوده می‌کنند، آن هم با توسل به فردی که به عنوان دلقک و شعبان بی‌مخ آشوبگران خارج‌نشین معروف است. نهایت فهم و درک سام رجبی دفاع از قاتلی شناخته شده به نام نوید افکاری است که به دلیل قتل عمد یک کارمند سازمان آب در سال ۹۷ در شیراز قصاص شده است.
اما اتفاق جالب دیگر در این رقابت‌ها تلاش نوجوانان آمریکایی کشتی دوست برای گرفتن امضا از کامران قاسم‌پور مدال آور نامدار ایرانی بود. چند دختر وپسر جوان ونوجوان تی شرت وکلاه خود را برای امضا ویادگاری به پهلوان کشورمان می‌دهند، یل ایرانی در حالی که صدای فحاشی براندازان اجاره‌ای می‌آید به رسم فتوت وجوانمردی با سعه صدر می‌ایستد وبا خوشرویی تمام تی شرت‌ها وکلاه‌ها را امضا می‌کند وبا چهره‌ای خندان سالن مسابقه را ترک می‌کند.
اینکه علیرغم همه شیطنت‌ها وبی مروتی عده‌ای خود فروخته وبرانداز مرد طلایی کشتی ایران باخونسردی تمام به علاقمندان وطرفدارانش احترام می‌گذارد و رسم جوانمردی وفتوت را بجا می‌اورد، یک پیام روشن دارد، ورزشکاران وطن پرست ایرانی در هر نقطه‌ای از جهان که باشند الگوی اخلاقند و می‌توانند الگوی مناسبی برای جوانان با استعداد وپرشور کشور محسوب شوند.
برگ برنده‌ای که امثال سام رجبی، سعید ملایی، علی کریمی و مهرداد پولادی بویی از آن نبرده‌اند.
آنچه مهم است اینکه آرامش روانی و تمرکز ملی‌پوشان جوان ما با وجود تلاش گسترده امریکایی‌ها بهم نخورد. نه حربه آزار و اذیت اعضای تیم به وقت ویزا دادن به نفرات اعزامی جواب داد، نه سوالات سیاسی و جهت‌دار و یکطرفه خبرنگاران برای تاثیر بر نتیجه رقابت‌ها و نه هیچ یک از حاشیه‌سازی‌ها و فحاشی و بی‌ادبی عده‌ای وطن فروش اجاره‌ای روی عزم و اراده آهنین ملی‌پوشان کشتی آزاد کوچکترین اثری داشت.
میدان ورزش عرصه مسابقه جوانمردانه و پاک است. به خصوص کشتی که رشته پهلوانی است. آیا امریکا به عنوان میزبان این رویداد جهانی رسم میزبانی و مروت در ورزش را رعایت کرد؟ پاسخ بی شک منفی است. مسئولین ورزش آمریکا باید از این رفتار خلاف شئون ورزشی و اخلاقی خجالت بکشند و بیاموزند که نتیجه رقابت را روی تشک کشتی رقم بزنند، نه در سالن کنفرانس مطبوعاتی و در میان تماشاگرنما‌هایی که با فحاشی به ملی‌پوشان ایرانی به فکر خوش‌رقصی برای براندازان، تجزیه‌طلبان و سلطنت‌طلبان تاریخ مصرف گذشته هستند.
