جهاد به تلاش و مبارزه‌ای گفته می‌شود که برای دعوت به یک مکتب و بسط و گسترش آن انجام می‌گیرد. در گفتمان فمنیستی آنچه اساسی‌ترین جهاد زنانه قلمداد می‌شود، برداشتن حجاب است. (عصرا نومانی، روزنامه‌نگار هندی- امریکایی و نویسنده فمنیست نشریه القنطره). با توجه به معنای جهاد که در ابتدای متن به آن اشاره شد، باید دید این جهاد زنانه در خدمت بسط و گسترش کدام مکتب و بر مبنای کدام تفکر است؟ موج دوم فمنیسم زمانی به وقوع پیوست که دنیا شاهد حاکمیت امریکا بر نظام جهانی سرمایه‌داری و بسط و گسترش سرمایه‌داری سازمان‌یافته بود. (فمنیسم، نرگس درودگر، ص ۵۸) ویل دورانت در کتاب لذت فلسفه می‌نویسد: «کارخانه‌داران که به فکر سود بیشتر خود بودند و اخلاقیات برای‌شان بی‌اهمیت بود، زنان را که کارگران ارزان‌تری بودند بر مردان سرکش سنگین‌قیمت ترجیح می‌دادند و آنان را هنگام استفاده از دستگاه‌های خطرناک به استفاده از لباس‌های تنگ و کوتاه وادار می‌کردند، به این ترتیب در جامعه صنعتی زن نیز صنعتی شد و مردانی که طالب حذف شرم و حیا بودند، به بهانه آزادی زن و در واقع برای سوءاستفاده بیشتر آن‌ها را به عرصه فحشا کشاندند. این برهنگی اجباری زنان در کنار رواج فرهنگ مصرف‌گرایی، سرمایه‌داران را ترغیب کرد از جذابیت‌های جسمی زنان به عنوان وسیله لذت و سرگرمی برای کسب سود بیشتر و تجارت خود استفاده کنند.» اینگونه بود که زن به ابژه‌ای برای دامن زدن به مصرف بیشتر تبدیل شد.
چرایی ابژه شدن زن برای نظام سرمایه‌داری فارغ از جذابیت‌های تنانه زن را باید در دیدگاه فیلسوفان غربی به زن جست‌وجو کرد که به صورت گسترده در سنت فلسفی غرب وجود دارد؛ فلسفه‌ای که اصالت را به جنس مرد داده و همواره زنان را به منزله موجود درجه دوم، فروتر و طفیلی قلمداد کرده و او را به مثابه حیوانی می‌داند که برای خدمت به مرد آفریده شده است. به عنوان مثال پولس در رساله خود به قرنتیان می‌گوید: «مرد به جهت زن آفریده نشده، بلکه زن برای مرد.» از آکویناس فیلسوف مسیحی که معتقد بود مرد آغاز و سرانجام زن است نیز این جمله نقل شده: «زن حیوانی است که نه استوار است نه ثابت‌قدم» با صنعتی شدن غرب و نیاز سرمایه‌داری به کارگر ارزان این نگاه با شعار حمایت از حقوق زن، او را به عرصه اجتماع و از کار خانه به کار در کارخانه کشاند و به استخدام سرمایه‌سالاران درآورد، با حقوق کمتر و کار بیشتر. زنی که باید بیش از توانش کار می‌کرد تا مردان پولدارتر شوند. با بالا گرفتن کار رسانه و نیاز به تبلیغات بیشتر، زن تغییر کاربری داد و کالایی شد برای ترغیب مشتری، اما این‌بار جاذبه‌های جنسی زن در جامعه‌ای که با شتاب به سمت انقلاب جنسی پیش می‌رفت، ابزار پول‌سازی سرمایه‌داران شد؛ هر چه عریان‌تر پرطرفدارتر. در جامعه‌ای که شهوت حکمرانی می‌کرد (و می‌کند)، مصرف بیشتر تابعی از تحریک شهوت بیشتر شد و زن همان حیوان درجه دوم که باید خادم مرد می‌بود؛ بهترین ابزار. مکتب فمنیسم به اسم دفاع از حقوق زن قوام‌بخش چنین تفکری شد و زن را بیشتر اسیر هوای نفس زرسالاران کرد تا جایی‌که به اسم آزادی زن شعار آزادی جنسی سر داد و آزادی زنان برای هرگونه رابطه جنسی را از الزامات غلبه بر پدرسالاری دانست. (شولامیث فایراستون، فمنیست رادیکال امریکایی) فمنیسم مزورانه به زنان گفت هیچ‌گونه تفاوتی بین زنان و مردان وجود ندارد، اما در اصل تلاش کرد با اصالت دادن به ویژگی‌های مردانه، زنان را به مردان شبیه کند. بر مبنای چنین بینشی حجاب سمبل استبداد مذهبی و به صراحت اعلام شد «ما فقط مخالف حجاب اجباری نیستیم، مخالف حجاب اسلامی هستیم.» (آذر ماجدی، سخنرانی در بنیاد آزادی و اندیشه بیان).
اما نیمه دیگر این سکه را کمتر گفته‌اند و کمتر شنیده‌ایم. امروزه چنین نگاهی به زن صدای اعتراض اندیشمندان غربی را نیز درآورده است تا جایی که عریانی چنین اندیشه‌هایی را بار‌ها فریاد زده‌اند و بر وجوب حیا و حجاب برای زنان صحه گذارده‌اند. وندی شلیت، نویسنده امریکایی در کتاب «بازگشت به عفاف» خود می‌نویسد: «در گذشته مردانی که به دنبال روابط جنسی راحت و دست‌یافتنی بودند، معمولاً سراغ زنان روسپی می‌رفتند، اما امروزه انتظار دارند بتوانند با همه زنان همانند روسپیان رفتار کنند، تنها تفاوت این است که هزینه‌ای هم نمی‌کنند.» سوزان اف. هاردینگ در نقد انقلاب جنسی می‌گوید: «انقلاب جنسی، زن‌ها را از قید عفت خلاص کرد ولی مفهوم قابل احترام بودن نادیده گرفته شد.» (فمنیسم داستان زندگی من نیست، الیزابت فاکس‌گنوز) جودیت میل، خبرنگار نیویورک تایمز در مقاله «زنان در آغوش اسلام، امنیتی تازه می‌یابند» با تأکید بر اینکه حضور زنان، به همراه حجاب در اجتماع سبب کاهش مزاحمت برای آنان می‌شود، آورده است: «پوشش حجاب، برای زن این امکان را فراهم ساخته که در شهر‌های شلوغ بتواند به راحتی فعالیت کند و از مزاحمت مردان جوان در امان بماند. پیام غیرقابل تردید این لباس به اطرافیان این است که: این زن نجیب است، به او کار نداشته باشید.» مگی، نویسنده مقاله «هنر عفت» نیز می‌نویسد: «به آسانی نمی‌توان کاری کرد که مرد‌ها به عقاید و ارزش‌های شما توجه کنند، اما اگر اجازه ندهید ظاهر شما را زیاد ببینند، مجبور می‌شوند توجه خود را به باطن شما معطوف کنند.» این‌ها تنها چندین نمونه از نظرات اندیشمندان و نویسندگان غربی در موج بازگشت به عفافی بود که در غرب شکل گرفته است؛ موجی که سبب شد در سال ۲۰۱۷ یک‌سوم بودجه فدرال برای برنامه‌های آموزش سلامت جنسی نوجوانان، به آموزش خویشتنداری اختصاص و در سال ۲۰۲۱ به ۱۰۰ میلیون دلار افزایش یابد.
