می‌گویند جریمه یک خطا باید به گونه‌ای باشد که از تکرار آن جلوگیری کند. طبیعی است وقتی این اتفاق رخ ندهد و خطا با جریمه ناچیز روبه‌رو شود، خطارکار به خود اجازه می‌دهد هم آن را تکرار و هم شدت خطای خود را بیشتر کند چراکه مطمئن می‌شود قرار به برخورد جدی نیست و کسی نمی‌تواند مقابلش بایستد.
حالا حکایت این روز‌های خاطیان فوتبال ایران همین گونه است؛ خاطیانی که با خیال راحت و در سایه اهمال‌کاری‌های مسئولان مربوط در فدراسیون فوتبال به راحتی هر کاری دل‌شان می‌خواهد انجام می‌دهند. اینکه می‌گوییم هر کاری یعنی دقیقاً هر کاری از تهمت و افترا و مصاحبه‌های آنچنانی گرفته تا توهین، فحش، ناسزا و صد البته تخلف‌های مالی، به تمام این‌ها سند‌سازی و جعل سند، امضا و اثر انگشت را هم اضافه کنید. اهالی فوتبال به راحتی آب خوردن مشغول انجام این کار‌ها هستند. چرا؟ دلیلش را در همان قسمت اول عنوان کردیم، چون هیچ برخورد جدی و جریمه در خور جرمی وجود ندارد که این جماعت متخلف حساب کار دست‌شان بیاید یا اینکه حداقل کمی بترسند و خود را جمع و جور کنند.
وظیفه برخورد با تخلفاتی از این دست در فدراسیون فوتبال بر عهده دو کمیته اخلاق و انضباطی این فدراسیون است؛ دو کمیته‌ای که اتفاقاً طی چند ماه اخیر چند حکم را هم صادر کرده‌اند، اما اگر ما و شما خواننده محترم از صدور این حکم‌ها متضرر شده‌ایم یا نگران، خاطیان هم شده‌اند. تازه به این نکته هم توجه داشته باشید که خیلی از حکم‌ها هم از سوی یک مقام بالادستی به نام کمیته استیناف فدراسیون بخشیده می‌شود، یعنی اینکه آقایان محترم چنان با مهربانی با خاطیان برخورد کرده‌اند که خود خاطیان هم از تعجب شاخ درآورده‌اند، با خود اندیشیده‌اند که اگر قرار به چنین برخوردی بود، چرا زودتر تخلف نکردیم!
از ظواهر امر چنین برمی‌آید که آقایان نشسته در کمیته اخلاق، انضباطی و استیناف فدراسیون فوتبال یا چندان به قوانین وارد نیستند و نمی‌دانند با متخلف چگونه باید برخورد کرد یا اینکه کلاً در مقابل فوتبالی‌جماعت دست‌ها را به علامت تسلیم بالا برده و شمشیر‌ها را غلاف کرده‌اند و صرفاً به چند توپ و تشر کاملاً آرام و مهربانانه بسنده می‌کنند که اگر جز این بود، شاهد این همه فساد و تخلف لجام‌گسیخته در فوتبال نبودیم.
اینکه کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال در برخورد با جرائمی، چون جعل سند، فحاشی و توهین‌های فوتبالی‌ها صرفاً به تذکر قناعت کند یا کمیته انضباطی در مقابل آنچه خودش تخلف اخلاقی و مالی از آن یاد می‌کند، به جریمه چندمیلیونی و ناقابل! بسنده کند و در نهایت کمیته استیناف هم همه را ببخشد، نوعی توهین به شعور اجتماعی مردم و علاقه‌مندان به ورزش است. اینکه عالم و آدم متوجه یک تخلف بزرگ شوند، اما ارکان قضایی و انضباطی فدراسیون فوتبال و بالاتر از آن کشور به راحتی آب خوردن از کنار آن بگذرند، بدون تردید سبب از بین رفتن اعتماد عمومی به این مراجع خواهد بود.
این روز‌ها همه می‌بینیم که متخلفان و مفسدان فوتبال به راحتی و با فراغ خاطر همه کار می‌کنند، حتی کار به جایی رسیده است که در مقابل لغو یک دستور چنان افسار پاره می‌کنند که کل جامعه ورزش کشور را تحقیر می‌کنند و این نیست جز آنکه در وقت لازم و بموقع با این جماعت زیاده‌طلب و متکبر درست برخورد نشده است. شاید بد نباشد فدراسیونی که خود را حرفه‌ای قلمداد می‌کند (هر چند خوب می‌دانیم، حتی اسمی هم حرفه‌ای نشده) حداقل در نوع برخورد با تخلفات نگاهی به فدراسیون‌های واقعاً حرفه‌ای فوتبال دنیا بیندازد و کمی از آن‌ها بیاموزد چراکه ادامه این روند و نوع برخورد با متخلفان فوتبال در نهایت چیزی جز غرق‌شدن در منجلاب فساد نخواهد بود.
