جوان آنلاین: کانال تلگرامی «دورنمای اقتصاد» خلاصه‌ای از یادداشت سیدحسین سجادی‌فر را به اشتراک گذاشت. در این یادداشت می‌خوانیم: در ژاپن، جریان مواد به شیوه‌های مختلف نظام‌مند، تحت نظارت و کنترل است. مانند نمودار‌های سانکی که به طور مرتب به‌روزرسانی می‌شوند و نمایی کلی از جریان‌ها، انتخاب و هدف، ارزیابی مقدار استفاده دوره‌ای، کاهش و دور ریختن (برای زیست توده، موادمعدنی غیرفلزی، فلز و فسیل) تحت نظارت و کنترل است.
انجمن لوازم الکتریکی ژاپن وابسته به دولت، با هماهنگی واحد‌های تولیدی صنعتی در راستای اقتصاد چرخشی فعالیت‌های زیر را انجام داده است: طراحی و ساخت قطعه‌های پلاستیکی کالا‌های لوازم برقی خانگی با جرم ۱۰۰ گرم، استانداردسازی و نشانه‌گذاری قطعات کالا‌ها برای سهولت تفکیک بعد پایان عمر کالا و تعیین برچسب با علائم اختصاصی بر قطعات شیمیایی و سمی مانند باتری‌ها و مواد قابل‌چاپ.
اقدام‌های انجمن لوازم الکتریکی ژاپن در مدیریت زباله‌ها بسیار کارساز است، به طوری که نرخ بازیافت قطعات فلزی پسماند‌ها و ضایعات در این کشور ۹۸ درصد است و برای سایر مواد نیز در سطح مطلوبی قرار دارد. در سال ۲۰۰۷ فقط ۵ درصد پسماند زباله‌ها به محل دفن زباله‌ها ارسال‌شده و بیشتر وسایل و کالا‌های برقی بازیافت و ۸۹ درصد مواد و قطعات آن‌ها بازیافت شده است. به عنوان یک قانون، مواد بازیافت شده برای تولید همان کالا استفاده می‌شوند. ایده اقتصاد چرخشی به خوبی در فرهنگ مرم ژاپن نهادینه شده است. ژاپن از کشور‌های پیش رو در اقتصاد چرخشی است.
مدیریت زباله‌ها و پاکسازی اماکن عمومی در ژاپن، شامل مجموعه گسترده‌ای از جمع‌آوری زباله‌های حجیم، خاکسترسازی، مدیریت لجن، دفع موادغیرضروری (به استثنای ضایعات رادیواکتیو و زباله‌های آلوده به رادیواکتیو) است.
جدیدترین آمار وزارت محیط‌زیست ژاپن نشان می‌دهد که حجم تولید زباله‌های خانگی ژاپن در سال ۱۹۸۵ در بالاترین سطح بوده است، اما پس از آن به دلیل افزایش آگاهی‌های جامعه بر ضرورت حفظ محیط‌زیست، تولید زباله‌ها سیر نزولی داشته است. در این کشور برای تسهیل بازیافت، زباله‌های خانگی به زباله‌های خشک،تر و قابل بازیافت دسته‌بندی می‌شوند. تجزیه و تحلیل جریان اصلی مواد در ژاپن از منظر اقتصادی از سوی وزارت محیط‌زیست هر ساله تدوین، منتشر و در قالب نمودار‌های سانکی نشان داده می‌شود و وزن نسبی هر یک از شاخص‌های سنجش اقتصاد چرخشی نیز در آن تعیین شده است.
سه شاخص اصلی بهره‌وری منابع، نسبت میزان بازیافت مواد و دفع زباله‌ها برای ارزشیابی دفع نهایی زباله‌ها تعیین و هدف‌های هر طبقه به‌وضوح مشخص شده است.
مسئولیت جمع‌آوری، تصفیه و دفع پساب فاضلاب شهری در ژاپن بر عهده شهرداری‌های مستقل هر منطقه است، اما عملیات واقعی جمع‌آوری و انتقال از سوی شرکت‌های بخش خصوصی محلی انجام می‌شود. زباله‌ها به طور معمول با ساختار غیر متمرکز به صورت محلی مدیریت می‌شوند.
کمبود ذخایر معدنی ژاپن باعث اعمال سیاست سختگیرانه در الزام به بازیافت فلزات شده است. دور انداختن لوازم خانگی در ژاپن ممنوع است. در ژاپن مشتریان هنگام خرید لوازم خانگی نو، مالیاتی به عنوان بازیافت می‌دهند که به همراه یارانه دولت به مراکز بازیافت پرداخت می‌شود.
سرانه تولید زباله در ژاپن ۹۵۸ گرم در روز است. در ژاپن، سوزاندن و خاکسترسازی زباله‌ها، رایج‌ترین شیوه دفع آنهاست.
