همه آنچه در قتل و نسل‌کشی و ویرانی وحشیانه از شمال غزه تا جنوب آن در جریان است و هرچه پیش می‌رویم، کینه توزانه‌تر هم می‌شود، به حقد و کینه صهیونیستی و غربی و تحقیر در شکست مقابل یک گروه مقاومت در غزه یا بی‌نتیجه بودن و فقدان کسب اهداف اعلامی آن‌ها مرتبط نیست، بلکه همچنین به گزاره‌های انتشاریافته از منابع عظیم گاز و نفت در سواحل ۴۱ کیلومتری در مدیترانه که بالغ بر ۵۰۰ میلیارد دلار می‌شود هم وابسته است. به همین دلیل باید ماهیت عملیات پیشدستانه طوفان‌الاقصی را نیز به ویژگی‌های آن افزود، چراکه رژیم صهیونیستی و شش کشور غربی و شرکت‌های نفتی و سرمایه‌گذار آن‌ها برای پروژه گاز و نفت، طرح عملیاتی خود را برای پاییز و زمستان جاری آماده کرده بودند. اگرچه در ابتدای طوفان‌الاقصی غافلگیر شدند، ولی در ۷۳ روز گذشته در سیر عملیات هم با غافلگیری‌هایی جدید روبه‌رو شدند. این غافلگیری، هم در داخل رژیم صهیونیستی و در غزه شکل گرفته و هم در واکنش‌های مقاومت منطقه‌ای.
حزب‌الله با دفاع از مردم غزه، حداقل یک‌سوم ارتش صهیونیستی را در مرز‌های شمالی فلسطین اشغالی درگیر کرده و خسارت‌های آن بر صهیونیست‌ها، کمتر از محور غزه نیست. یمنی‌ها با مسدود کردن مسیر دریای سرخ، ۶۰ درصد بازرگانی دریایی رژیم را متوقف کرده و تاب‌آوری جامعه صهیونیستی را که نیازمند مواد غذایی و دیگر مواد ضروری است، کاهش داده است. مهم‌تر از آن، یمنی‌ها عرصه‌های ژئواستراتژیک برنامه‌های جهانی امریکا و غرب را برای مهار دریایی روسیه و چین به چالش کشیده‌اند و مقاومت عراقی، رأس افعی را که همان امریکا و اداره‌کننده جنگ است، هدف قرار داده و یکصد حمله موشکی و پهپادی را در عراق و سوریه به پایگاه‌های امریکایی به اجرا گذاشته است.
اقتصاد صهیونیستی بنابه گزارش بانک مرکزی رژیم، ۵۳ میلیارد دلار خسارت و هزینه متحمل شده که حدود ۳۰ میلیارد دلار آن هزینه نظامی است و این به مفهوم بلعیده شدن بودجه سالانه رژیم صهیونیستی است که برای بازسازی بیش از دو سال وقت نیاز دارد.
تمامی تکنولوژی نظامی امریکایی و انگلیسی و کماندو‌های امریکایی، انگلیسی، فرانسوی و آلمانی چه در میدان و چه در ستاد جنگ صهیونیستی حضور فعال دارند. گزارش‌های انگلیسی و اسرائیلی پس از ۷۳ روز جنگ در شمال غزه، اعتراف به واقعیتی دردناک برای آن‌ها دارد و می‌گویند تصور ما از تونل‌های عظیم، عمیق و پیچیده مقاومت در شمال غزه با آنچه در دوهفته اخیر با تعدادی از آن مواجه شده‌ایم، بسیار متفاوت است و حتی پمپاژ آب دریا، گزینه‌ای کودکانه برای عبور از این مشکل است. همه این ناتوانی‌ها در میدان و بازتاب پیامد‌های خسارت راهبردی اسرائیل، امریکا و غرب که برای اولین‌بار در تاریخ، آن‌ها را در خانه خودشان هم منزوی کرده و از گسترش آن بیمناک هستند، سولیوان، دبیر امنیت ملی کاخ سفید را به تل‌آویو کشانده تا به‌جای پیروزی در میدان، ایده‌هایی برای پایان جنگ و پس از آن در غزه و منطقه ساماندهی کند. کاخ سفید که مسیحیان صهیونیست آن کینه‌توز و وحشی‌تر از صهیونیست‌ها در تل‌آویو هستند، تداوم شرایط کنونی و احتمال گسترش آن را برای منافع استعماری و سیطره هژمونی خود قابل تحمل نمی‌داند و آغاز مذاکرات رئیس موساد، امریکا و قطر برای توافق نهایی را تأیید کرده و اخراج افراطی‌ها در کابینه نتانیاهو یا ضرورت پذیرش راه حل دودولت را شرط ادامه حمایت از صهیونیست‌ها می‌داند تا دامی برای راحت شدن از شر نتانیاهو و افراطی‌ها و روی کار آوردن بنی گانتس در اسرائیل فراهم کند؛ لذا فرصت دو تا سه هفته‌ای برای تکمیل عملیات نظامی، پوشش زمانی برای مذاکرات سیاسی است تا در سایه چماق وحشی‌گری و نسل‌کشی، به حداقل‌های مطلوب در مذاکرات نهایی دست یابند.
