جوان آنلاین: «اشتغال به هنر آرامشی به زنان می‌دهد که بهتر می‌توانند روی زندگی، همسرداری و تربیت کودکان تمرکز کنند. پرداختن به هنر‌های سنتی و صنایع دستی نیز بسته به علاقه و استعداد، بانوان را به آرامش می‌رساند و حتی می‌توانند برای کمک به معیشت خانواده، درآمد کسب کند.»
نرگس ممبینی، کارشناس ارشد باستان‌شناسی، هنرمند نقاش و سفالگر با بیان این مطلب در گفتگو با «جوان» اظهار می‌دارد: همیشه انسان دوست دارد به سمت آرامش برود. یکی از دلایلی که وارد کار هنر و نقاشی روی سفال شدم، به عنوان زن و مادر در کنار علاقه، آن آرامشی بود که از این هنر کسب می‌کنم. در برهه‌ای مشکلاتی داشتم، اما وقتی قلم‌مو را می‌زدم تا نقاشی کنم، همان تمرکز باعث می‌شد به مشکلات فکر نکنم و به آرامش برسم. هنرجویان و دانشجویانی که پیش من آموزش دیدند نیز می‌گویند این هنر آرامش خاصی به ما می‌دهد که بهتر می‌توانیم روی مسائل زندگی تمرکز کنیم؟
وی با اشاره به حضور فعال بانوان ایرانی در عرصه هنر و صنایع دستی درباره فعالیت هنری‌اش می‌گوید: در حال حاضر مدرس و مجری نقش‌مایه‌های باستانی روی سفال هستم و آن‌ها را بازآفرینی می‌کنم و استاد دانشگاه در گروه هنر و گرافیک نیز هستم. از سال۸۶ این کار را شروع کردم، آن هم به واسطه اینکه رشته تحصیلی من بود و علاقه‌ای که از بچگی به هنر داشتم. از بچگی همه تکنیک‌های هنری و نقاشی را کار کردم و یاد گرفتم. بعد از تحصیلات دانشگاهی بیشتر در زمینه نقش‌مایه‌های روی سفال که در موزه‌های مختلف کشور هستند، کار و آن‌ها را تجزیه و تحلیل کردم، یاد گرفتم و لعاب زدم. اخیراً موفق شدم در وزارت میراث فرهنگی نمایشگاهی را با عنوان ۸هزار سال سفال ایران برای اولین بار در کشور بازآفرینی کنم و از همه سایت‌های کشور که سفال داشتند و شناخته شده بودند، آن‌ها را درآوردم و از هر کدام نقاشی کردم. دکتر مریم جلالی، معاون صنایع دستی و هنر‌های سنتی کشور در آیین گشایش و افتتاحیه نمایشگاه من حضور داشت و همچنین مدیران و کارشناسان ارشد وزارتخانه آمدند و از نمایشگاه من دیدن کردند. آثارم درباره اسطوره‌های ایرانی است. نگذاشتم نقش‌مایه‌ها بمیرند و آن‌ها را احیا کردم و در واقع کار هنرمندان پیش از تاریخ را ادامه دادم. در این آثار نشان می‌دهم، وقتی چیزی به نام نوشتن و اختراع فلز نداشتیم، انسان‌ها چطور با این نقش‌آفرینی‌ها به بشر امروز پیام‌هایی دادند.
ممبینی درباره سهم و پیشینه هنر زنان در کشورمان اظهار می‌کند: من می‌خواهم به این موضوع به صورت تاریخی بپردازم. باستان‌شناسان می‌گویند به احتمال زیاد، زنان و مادران برای اولین بار هنر سفالگری را اختراع کردند. در گذشته آنقدر برای زنان احترام قائل بودند که الهه‌ها را نیز به شکل زن درمی‌آوردند. زنان علاوه بر خانه‌داری و بچه‌داری در کنار همسران در بیرون و کار‌های دامی نیز نقش داشتند.
در سؤالی از وی می‌پرسیم در گذشته در توصیف زن کامل می‌گفتند، از هر انگشت او صد هنر می‌بارد، یعنی می‌تواند نقشی در خانواده ایفا کند، حال سؤال این است، آیا با داشتن هنر تخصصی سایر ابعاد زن بودن تحت تأثیر قرار می‌گیرد و اساساً تعادل برقرار کردن، میان این دو موضوع چه اثرات مثبتی در پی دارد؟ وی در پاسخ می‌گوید: به تقسیم وظایف میان زن و مرد برمی‌گردم. زن بیشتر در خانه است، بچه‌داری می‌کند و غذا درست می‌کند. هنرجو دارم که شاغل است و باید همسرداری هم کند، اما در کلاس‌ها شرکت می‌کند. من برنامه‌ریزی داشتم که آسیبی به کار و فرزندم وارد نشود و به آن هنر هم برسم. اگر برنامه‌ریزی انجام شود، هیچ کدام نمی‌تواند آسیب به دیگری برساند. در گذشته زنان ایرانی حتماً هنر خیاطی یاد می‌گرفتند. من و خواهران هم از طریق بافتنی و گلدوزی درآمدزایی می‌کردیم. زنان در گذشته دوست داشتند وقتی خانه شوهر می‌روند، برای آن‌ها این افتخار باشد که لباس خود را بدوزند و هنر بلد باشند.
وی درباره برنامه‌های آتی خود در این حوزه بیان می‌کند: من تقریباً ۱۵سال این کار را انجام دادم، اما الان ۱۰سال است در نمایشگاه‌های بین‌المللی در سطح کشور و استان‌های مختلف شرکت و سعی می‌کنم این هنر فاخر را معرفی کنم. قبلاً نمایشگاه‌هایی در موزه ملی، کاخ گلستان، کاخ سعدآباد و آبگینه برگزار کردم و آثارم برای نمایش و فروش در آنجا وجود دارد. در نمایشگاه اخیر بنده هم به من پیشنهاد و راهنمایی دادند که، چون بیشتر آثار باستانی ایران در موزه لوور فرانسه است، من را هدایت کنند تا به نمایشگاه‌های خارجی بروم. ممکن است اولین نمایشگاه خارجی من در شهر پاریس و حتی موزه لوور برگزار شود. قرار است از آثاری که در موزه لوور وجود دارد و برای فلات ایران است و بین‌النهرین و آثاری که در خود فرانسه است، این تمدن‌ها را بازآفرینی کنم و نمایشگاهی داشته باشم. من ۱۰ سال است به خیلی از افراد آموزش داده‌ام. می‌خواستم هنر ایران را گسترش بدهم.
وی در سخن پایانی خود تأکید می‌کند: به تمامی زنان سرزمینم افتخار می‌کنم. من زن و مادر هستم و در جامعه ایرانی می‌بینم که چه زنان قوی و قدرتمندی داریم. این زنان پا به پای مردان جلو رفتند و خسته نشدند. زنان ایرانی ناامید نشوند و اگر علاقه‌مند به هنر و تحصیل هستند تا رسیدن به نتیجه مطلوب ادامه دهند.
