امیر حاجرضایی؛ کارشناس فوتبال
مدتهاست که شاهد اتفاقات خوبی در ورزشگاهها نیستیم، مسئلهای که البته در چند بعد قابل بررسی است. در اینکه تماشاگران نباید شعارهای قومیتی و تفرقهانگیز سر دهند، کوچکترین شک و تردیدی وجود ندارد. اینگونه شعارها آسیبهای جسمی و مالی در پی دارد که باعث میشود مردم از ورزشگاهها گریزان شوند، اما واقعیت این است که تماشاگران با وجود مشکلات اقتصادی و اجتماعی که با آن مواجه هستند، وارد ورزشگاه میشوند. در واقع از یک جامعه بزرگ وارد یک جامعه کوچک میشوند و مشکلات معیشتی و اقتصادی باعث میشود که رفتارهای لجامگسیخته از خود بروز دهند. چند سال است که مسئولان امر میگویند، میخواهیم بلیتفروشی الکترونیکی را اجرا کنیم، وعدههایی که در حد حرف باقی مانده و تا به امروز عملی نشده است. در اروپا تماشاگر با خیال راحت ۱۵ دقیقه قبل از شروع مسابقه در شرایطی که شماره صندلیاش از قبل مشخص است، راهی ورزشگاه میشود و از تماشای فوتبال لذت میبرد، اما در ایران چنین شرایطی را نمیبینیم. به طور مثال در دربی پرسپولیس و استقلال، تماشاگران از شب قبل خود را به ورزشگاه میرسانند و گرما و سرما را تحمل میکنند تا بتوانند بازی را از نزدیک و از روی سکوها تماشا کنند. از این تماشاگر دیگر نباید انتظار داشت که به آرامی به تماشای فوتبال بنشیند و رفتار مناسبی از خود نشان دهد. اگرچه این عوامل دلیل نمیشود که همه را غیر از تماشاگران مقصر بدانیم و بگوییم همه چیز بد است و تماشاگران خوب. صدالبته که رفتارهای تماشاگران هم باید مورد نقد قرار گیرد، اما نباید از حقیقت دور شویم. ابتدا باید شرایط را بررسی و همه راهکارهای مناسب برای حضور هواداران در ورزشگاهها را فراهم و ایرادهای ورزشگاهها را برطرف کنیم، بعد از آن انتظار فضای آرام در ورزشگاهها را داشته باشیم. برای بهبود این شرایط و کاهش ناآرامی سکوهای ورزشگاهها، مردانی را میخواهیم که اندیشه والایی داشته باشند و حرفهایشان را عملی کنند. باید شرایطی فراهم شود تا مردمی که در ورزشگاه حضور مییابند از فوتبال لذت ببرند.