جوان آنلاین: اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود به بازخوانی مجاهدات علمی و عملی شهید آیت‌الله سیدمحمدباقر حکیم پرداخته است. این پژوهش از سوی اصغر استاد حسن معمار انجام شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی به انتشار آن همت گماشته است. تارنمای ناشر در باب اهمیت موضوع این کتاب به نکات پی آمده اشارت برده است: «در طول تاریخ تشیع شخصیت‌هایی وجود داشته و دارند که هم به لحاظ علمی و معنوی دارای مراتب و درجات رفیعی هستند و هم تلاش خستگی‌ناپذیری برای احیای هویت شیعه و عزت بخشیدن به این اقلیت مظلوم کرده‌اند. خاندان حکیم از جمله خانواده‌های برجسته و پرنفوذ عراق است که از دیرباز خاستگاه شیعیان این کشور، برای ایفای نقش در حوزه‌های گوناگون فرهنگی، سیاسی و اجتماعی بوده و در این راه شهدای زیادی را تقدیم کرده است. شهید آیت‌الله سیدمحمدباقر حکیم از جمله همین شهداست. شهیدی که سراسر عمر با برکت خود را در راه مبارزه با ظلم در عراق گذراند. چه در ایران از طریق ارتباط مستقیم و مستمر با اسرای عراقی و چه در عراق به عنوان رئیس مجلس اعلای اسلامی. ویژگی دیگر آیت‌الله حکیم، انس ایشان با قرآن کریم بود. ایشان از هر فرصتی برای خواندن قرآن استفاده می‌کرد. بررسی زندگی و ابعاد شخصیتی چنین بزرگوارانی از این جهت دارای اهمیت است که نوجوانان و جوانان از طریق آشنایی با سیره و زندگی این گوهر‌های کمیاب، از آن‌ها الگو گرفته و افق‌های جدیدی برای زندگی خود ترسیم کنند....»
«دُرّ نجف» در قسمتی از خویش به شرح و بسط مقام علمی آیت‌الله حکیم پرداخته است. مؤلف بر این باور است که آن اندیشمند گرانمایه در طول دهه‌ها فعالیت مبارزاتی هرگز از تعلیم و تعلم، پژوهش‌های دینی، تألیف آثار سودمند و ایراد سخنرانی‌های محققانه، دست نشست و حجم آثار برجا مانده از وی، شاهدی بر این مدعاست. در فصلی از این تحقیق چنین می‌خوانیم: «آیت‌الله سیدمحمدباقر حکیم از سال ۱۹۶۴، علاوه بر تدریس در حوزه علمیه، چند سالی هم رشته علوم قرآنی را در دانشکده اصول‌الدین شهر بغداد تدریس کرد و در بازبینی کتاب‌های شهید آیت‌الله سیدمحمدباقر صدر (فلسفه ما و اقتصاد ما)، شرکت داشت. فعالیت‌های سیاسی و جهادی بر ضد رژیم صدام، آیت‌الله حکیم را از پیگیری دروس حوزوی باز نداشت و هنگام حضور در جمهوری اسلامی نیز به مطالعه در برخی رشته‌های علوم خارج فقه همچون: قضاوت، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر و ولایت فقیه ادامه داد. در دانشگاه امام صادق (ع) تهران و دانشگاه مذاهب اسلامی قزوین در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد نیز رشته‌های تفسیر، فقه، تاریخ، اقتصاد، علوم سیاسی، جامعه‌شناسی و اندیشه‌اسلامی را تدریس کرد. آیت‌الله یکی از معدود اندیشمندان معاصر است که به علت برخورداری از جایگاه علمی و مقام اجتهاد دینی، مسئولیت‌های ذیل را به عهده داشت: ریاست شورای عالی مجمع التقریب مذاهب اسلامی، عضویت هیئت امنای جمعیت مذاهب اسلامی، نایب رئیس شورای‌عالی مجمع جهانی اهل البیت (ع) و عضویت هیئت مؤسسان دانشگاه اهل البیت (ع). افزون بر مسئولیت‌های یادشده، در حوزه فعالیت‌های فرهنگی نیز مؤسسه دارالحکمه را برای تدریس طلاب علوم دینی در حوزه علمیه قم و مرکز پژوهش‌های تاریخ معاصرعراق تأسیس نمود....»
